Bezoek aan de megalithische healingplek bij Monteneuf (Bretagne, Frankrijk)

Bretagne megalietenland

Het is verrassend hoeveel plaatsen er in Bretagne zijn met megalithische monumenten. In de hoogtijdagen van de megalithische cultuur aldaar, 6500 – 5000 jaar geleden zijn er tal van hunebedden gebouwd, menhirs neergezet en stenenrijen gebouwd. De stenenrijen bij Carnac zijn het meest bekend, maar er zijn meer noordelijk in het binnenland van Bretagne stenenrijen bij bijvoorbeeld Saint Justin en bij Monteneuf zo’n 80 kilometer ten noorden van Carnac. Na een grote bosbrand bij Monteneuf in 1976 heeft men veel menhirs ontdekt en is gestart met het onderzoek daarvan, herstel en conservering. Veel menhirs zijn in de middeleeuwen omver getrokken omdat men dit aanzag voor plekken van heidense aanbidding. Het archeologische relevante gebied van Monteneuf beslaat meer dan 10 hectare waarop intussen 504 menhirs zijn ontdekt. Veertig daarvan staan rechtop of zijn sinds de jaren 80 van de vorige eeuw rechtop gezet.

Vandaag bezoeken we Monteneuf waar een prachtig ontdekkingspad (zie figuur 1) is gemaakt in het bos waar je langs de stenenrijen komt (station 4), kan zien hoe er archeologisch onderzoek wordt verricht (station 5) en hoe mensen daar ooit woonden (station 3).

Figuur 1: Ontdekkingspad bij Monteneuf van een neolithische plek met onder andere rijen rechtopstaande stenen (menhirs)

Onderweg kun je quizzen doen over de rechtop staande stenen (menhirs), kun je horen hoe hier archeologisch onderzoek gedaan wordt en een bezoek brengen aan een neolithisch huis dat is nagebouwd.

Over het ontdekkingspad

Op een open plek in het bos staan rijen van indrukwekkend grote stenen. Maar er liggen ook een aantal van deze grote stenen die waarschijnlijk in de middeleeuwen, omver zijn getrokken (zie figuur 2).

Figuur 2: Ontdekkingspad met stenenrij en een paar omgevallen stenen

Op de informatieborden is te lezen dat aan deze stenenrijen 1500 jaar lang is gebouwd. Dat was geen klein project dus! Iedere steen in de stenenrijen was nauwgezet geplaatst. De archeologen ontdekten drie soorten stenen die gebruikt waren met aparte kleuren: migmatiet, graniet van Carnac en  ortho-gneiss (zie figuur 3).  Bij opgravingen vonden de archeologen zelfs ook nog sporen van houten palen die in de stenenrij waren opgenomen.

Figuur 3: Steensoorten gebruikt in een stenenrij

Op een informatiebord staat aangegeven dat men elders, bij Saint Justin, een stenen platform van 45 meter lang bij 4 meter breed en een halve meter dik heeft ontdekt. De rechtopstaande stenen (Alignement du Moulin) bleken hierop te zijn gebouwd zodat deze zeer zware stenen stevig zouden staan.

Figuur 4: Stenen platform waarop de stenenrij werd gebouwd

In de middeleeuwen werden veel stenen in stukken geslagen en verkocht voor de bouw van kerken (fundamenten), wegen en huizen. Buiten de stenen die we zien zijn er nog veel stenen die elders in het bos liggen en niet opnieuw zijn opgericht (zie bijvoorbeeld figuur 5).

Figuur 5: Losse liggende menhir in het bos waarop een boompje is gaan groeien

Dat laatste vereist wel enige investering en soms weet men niet de precieze plek waar ze gestaan hebben. Een aantal van de rechtop gezette stenen is behoorlijk groot, sommige stenen zijn zelfs heel groot (zie figuur 6)

Figuur 6: Bijzonder grote steen bij de archeologische plek van Monteneuf

De metafysische energie van de stenen is al op meer dan tien meter afstand goed te voelen. De stenen die in een rij staan, hebben door de aarde een verbindingsstroom van metafysische energie en een energiewolk erboven. Net als bij de stenenrijen van Carnac en Saint Justin. Al rondkijkend ontdek ik nog een plek met lage stenen (zie figuur 7). Dat lijkt op een Quadrilatère die we al eerder in Carnac en Saint Justin ontdekt hebben. Ik voel hier een zachte uitstraling van de stenen, maar ze vormen geen rechthoek, er ontbreken stenen. Heldervoelend ontdek ik de plekken waar de overige stenen hebben gestaan. Bij elkaar vormen de stenen en plekken waar stenen gestaan hebben, de rechthoek van een Quadrilatère. Ik besluit hier een aura-reading van te doen.

Aurareading van de Quadrilatère, de healingplek van Monteneuf

Zittend bij deze quadrilatère begin ik beelden te krijgen van het oorspronkelijk gebruik van deze plek van 6500 – 5000 jaar geleden.

Figuur 7: Rand van de Quadrilatère bij de stenenrijen van Monteneuf: lage stenen links en midden

Trommels klinken en mensen zingen een lied gericht op de goden. Een priester staat bij de ingang van de Quadrilatère en maant de mensen om door te lopen naar binnen toe. Veel mensen mankeren wat. Sommigen lopen met krukken, een paar kinderen zien er bleek uit en een ouder iemand loopt te hoesten. Als iedereen binnen is, staat het redelijk vol in de Quadrilatère. De priesters stellen zich op in de hoekpunten en met hun concentratie ‘trekken’ ze als het ware de energiewolk boven de stenenrijen naar deze plek toe zodat iedereen in die energie gaat baden. Geestelijke helpers (de goden) vanuit de lichtsferen beginnen de aanwezigen energetisch te behandelen. Dat is voelbaar voor sommige mensen die hun dankbaarheid naar de goden uitroepen. Priesters lopen tussen de mensen door en hier en daar krijgt iemand een extra behandeling van een priester.

Als de sessie klaar is, worden gezamenlijk de goden bedankt. Mensen stampen op de grond om te zorgen dat ze niet ‘wegzweven’ door de hoge energie van deze plek en ‘gegrond’ blijven. Ook moeten mensen van de priesters diep inademen met de armen omhoog gaan en goed uitademen en dat enkele keren herhalen. Zingend vertrekken de mensen weer, waarna de priesters de ruimte afsluiten. Zij doen voor henzelf nog een zuiveringsmeditatie met afslaan van vuile energie van hun handen en afstrijken van hun lichaam.

Het geheim van het stenen plaatsen

Dit is niet mijn enige aura-reading hier ter plekke. Ik was onder de indruk van de enorme stenen die opgericht waren en vroeg me opnieuw af hoe ze die hier naar toe gebracht hadden en opgericht. In een vorige reading (Opleiding tot hunebedbouwer) enkele jaren daarvoor in Drenthe, had ik het verhaal doorgekregen van een jongen die werd opgeleid tot hunebedbouwer. Toen bleek dat er een metafysische methode werd gebruikt om de zware hunebedstenen te verplaatsen. Als ik me richt op de stenen van de Monteneufplek, zie ik ook iets dergelijks.

‘Ik zie dat een plek in de aarde klaargemaakt is om een steen in te plaatsen. Zorgvuldig is eerst een metafysische energiestroom hier naartoe geleid. Een gat is geprepareerd met stenen erin en midden in het gat komt de metafysische energiestroom naar boven. Een grote steen ligt verderop klaar om hier geplaatst te worden. Drie hunebedbouwers bereiden zich voor. Ze gaan in een soort trance zich energetisch in de steen verplaatsen. Dan vindt er een omvormingsproces plaats waarbij de steen (helderziend) transparant lijkt te worden. Ze lijken ook zelf transparant te zijn geworden, een wonderlijk gezicht. De drie hunebedbouwers pakken van drie kanten de steen op. Ze richten hun gezamenlijke energie op het centrum van de steen. Dan pakken ze de steen op die nu heel licht voor ze voelt. In dit proces krijgen ze hulp vanuit de lichtende geestelijke wereld. Hulpvaardige geesten vanuit die wereld helpen om de hunebedbouwers in hun bijzondere trance te houden. De bouwers lopen naar de bouwplaats en gaan de steen plaatsen in het daarvoor bestemde gat. Het wordt goed rechtop gezet en wat gedraaid zodat hij optimaal in de stenenrij kan functioneren. De aarde en stenen rondom de rechtopstaande steen worden stevig aangestampt en steenschichten worden aan de zijkanten van de stenen geschoven om de steen te stabiliseren.

Dan gaan de hunebedbouwers zich terugtrekken. Ze halen hun energie terug uit de steen die daardoor nog wat dieper in het gat zakt. Ze trekken hun energie steeds meer terug naar hun energielichaam en langzaam komen ze weer uit hun trance. De energieverandering in hun lijf is zo heftig dat ze ervan moeten bijkomen. Ze gaan sterk bewegen, diep ademen en zuchten om de spanning weer uit hun lijf te krijgen. Pas na enige tijd voelen ze zich weer normaal.

De plek waar de stenen moeten komen, wordt sterk intuïtief bepaald en is ook heel belangrijk. Bij een goede plaatsing versterkt dat de metafysische energie van een stenenrij. Ook de soort steen en de omvang doen ertoe om een maximaal effect te creëren.

De hunebedbouwers waren vakmensen die pas na een lange opleidingstijd (in een meester-gezel relatie) en na een inwijding volwaardig hunebedbouwer werden. De hunebedbouwers werkten enkele jaren aan een hunebed waarna ze doorgingen naar een volgend project. Voor het grondwerk werkten ook mannen uit de omgeving mee. Priesters en priesteressen waren vanaf het begin bij de bouw betrokken. Zij moesten duidelijk maken wat voor hunebed of ander megalithisch monument ze nodig hadden. Bij hunebedden kan het gaan om bijvoorbeeld een mannen- of vrouwenhunebed. Bij de stenenrijen is de plek waar de stenenrij geplaatst wordt belangrijk zodat deze goed bereikbaar is. Maar ook is het aantal stenenrijen, aantal stenen per rij, steengrootte enz. belangrijk. Het bouwen van megalithische monumenten was vakwerk van gespecialiseerde bouwers die zowel op fysisch als metafysisch niveau wisten hoe ze een geschikt monument moesten bouwen.’

Het parcours

Op een informatiebord in het uitgezette ontdekkingspad (zie figuur 1) stond ook nog een impressie van een steentijddorp (zie figuur 8).

Figuur 8: Impressie steentijddorp

Ook was er een bord met een impressie hoe een steentijdhuis er van binnen uitzag (zie figuur 9) en hoe men daar woonde.

Figuur 9: Impressie binnenkant steentijdhuis

Verderop (station 6 en 7 in figuur 1) was er een plek waar ingegaan werd op de gebruikte stenen voor de stenenrijen. Een voorbeeld werd gegeven van hoe men een ruw rotsblok kon bewerken (zie figuur 10).

Figuur 10: Afsplitsen van een stuk van het rotsblok met spieën

Door op de spieën die in openingen in het rotsblok waren geplaatst te slaan, kon men stukken ervan afsplitsen.

Terugblik

Het lijkt alsof bij iedere nieuwe aura-reading weer iets extra’s ontdekt wordt aan de megalithische monumenten. Zoals het bestaan van healingsessies voor groepen in de Quadrilatère of het plaatsen van grote stenen in een stenenrij. De vele toepassingen van stenen stonden daarbij centraal, ook toepassingen op metafysische gebied die we in onze tijd niet meer kennen.

Meer informatie

Meer verhalen over het verleden van hunebedden, menhirs, steencirkels en zelfs van grottekeningen die door middel van aura-reading zijn verkregen, zijn te vinden in de rubriek ‘Mijnhunebed’ van het Hunebedcentrum te Borger en op de website van het KoendalinieNetwerk. Daar staat ook wat een aura-reading is. In het boek ‘Magische stenen, korte verhalen uit de hunebedtijd’ staan meer verslagen van aura-readingen van hunebedden, steencirkels en menhirs. Daar komt ook de oorspronkelijke functie van de hunebedden naar voren: geen graftombes maar spirituele krachtplaatsen die doelbewust gebouwd en gebruikt werden. Ook wordt ingegaan op de mogelijkheden de spirituele functie van hunebedden wetenschappelijk nader te onderzoeken. Wil je testen in hoeverre je een goed beeld hebt van de oorspronkelijke functie van hunebedden zoals die in de aura-readingen naar voren is gekomen? Dan kan je meedoen aan de Hunebedquiz. Veel succes ermee!

Naar vorige bericht op website Hunebedcentrum: Ontraadseling van de stenenrijen van Saint Justin (Bretagne, Frankrijk)