Avondstilte helderziend bekeken
Een tijd geleden liep ik ‘s avonds met een goede vriendin door de duinen. Het was laat geworden, zodat de zon al onder ging voordat we terug waren bij de ingang van het duingebied. Het was wonderlijk hoe stil het werd toen de zon onderging: de avondstilte. Door er helderziend naar te kijken kreeg die een extra dimensie.
Figuur: Het vallen van de avond in de duinen
Metafysische energiestromen in de plant
Ik stelde me helderziend in op de natuur om ons heen en richtte me in het bijzonder op de planten. Toen zag ik iets waardoor ik beter begreep waarom het vallen van de avond zo apart is. De energetische activiteit aan de bovenkant van de planten waar de zon op geschenen had, was tot stilstand gekomen. Die energetische activiteit had overdag geleid tot energiestromen langs de buitenkant van de plant naar beneden, richting wortels. Maar er gebeurde bij het donker worden nog wat anders. Van beneden af door de stengels van planten begon een nieuwe energiestroom omhoog te gaan. Een stroom door de binnenkant van de stengels en waarbij de energie van de plant meer naar binnen gericht werd, wat beter paste bij de processen die zich daar ’s nachts afspeelden.
Omkering van energiestromen
Ik stelde me ook in op wat er gebeurt als de zon weer gaat schijnen. Als de ochtend nadert verflauwt de opgaande energiestroom en de stroom keert weer om waarbij de energiestroom vanaf de bovenkant van de plant weer belangrijker wordt. Natuurlijk heb ik naderhand gekeken hoe dat bij ons mensen is. Tot mijn verrassing was daar een parallel te zien: overdag in de natuur is er een energetische activiteit die meer naar buiten gericht is en bij het vallen van de avond als het donker wordt, veranderen de metafysische energiestromen in ons zodat we ons meer naar binnen keren en na enige tijd gaan verlangen naar de rust van de nachtelijke slaap. Ook hier is sprake van een omkering van energiestromen.
Avondstilte om en in ons
De energiestromen in de planten die zich omkeren bij het vallen van de avond vindt dus ook plaats in ons mensen. Misschien dat de avondstilte die we in de natuur kunnen ervaren ook ergens in ons is.
Twee jaar later: omkering aarde-energieën bij zonsondergang
Zittend op het terras van mijn vakantie appartement, midden in de natuur van Corsica, viel me weer op hoe bij het ondergaan van de zon (zie foto) een avondstilte merkbaar werd. Misschien niet eens fysiek maar wel qua gevoel. Dit keer heb ik door middel van aura-reading niet naar het plantenleven maar naar energieën van de aarde gekeken.
Foto: Zonsondergang op Corsica
Als ik me instelde op de energie van de aarde aan de oppervlaktelaag, zag ik hoe overdag een metafysische energie vanuit de aarde omhoog kwam. In de loop van de dag werd deze stroom intenser waarna tijdens de zonsondergang een omkering van energiestroom plaatsvond. De energie begon nu vanaf het oppervlak meer naar beneden te stromen. Het gevoel van stilte hing sterk met het omkeerpunt samen. Blijkbaar is er ook een waak- en slaapritme van de aarde, waarbij het deel van de aarde dat door de zon beschenen wordt, in de waakstand komt en ’s nachts weer in een slaapstand overgaat. Gek idee eigenlijk, dat de aarde ook waakt en slaapt!
Avondstilte in de kunst
Op het internet zijn verschillende gedichten, meditaties en stukken muziek te vinden over avondstilte of Abendstille of evening silence of le calme du soir. Blijkbaar is het in de kunst iets wat al veel eerder waargenomen, bezongen en beschreven werd. Al zoekend vond ik pianomuziek van een mij verder onbekende pianist, Philipp Urban, over ‘evening silence’ Als je het wil horen, klik dan hier. Heb je andere muziekstukken, gedichten of beschrijvingen die je de moeite waard vindt, mail me daar dan over.