Blik in de geschiedenis van een mystieke plaats: de Externsteine

Diep in Duitsland, in het Teutoburgerwoud, ligt een opvallende toeristische attractie: de Externsteine. Een rotsformatie waarover de wonderlijkste verhalen de ronde doen. Maar wat is daar waar van?

 
Figuur: Externsteine, Detmold/Horn-Bad Meinberg, Duitsland

Op de foto is de rotsformatie van de Externsteine zichtbaar met een doorgang links tussen de rotsen. De hoogste rots is ruim 38 meter. De naam Externsteine zou afgeleid zijn van Eccestan (uit het oud-Saksisch) wat moedersteen betekent. Er zijn  ook andere benamingen in omloop als Egesterenstein, Agistersteine (drakenstenen) en Akkastan. In de volksmond  werd, volgens Siegrun Laurent (2016), dit gebied tot in de 18de eeuw het ‘bos der goden’ (Asninghain) genoemd.

Plek waar de ziel van het volk woont

Volgens Rudolf Steiner (1910), grondlegger van de antroposofie, lag hier het grote inspiratiecentrum uit de oertijd. Hij noemt deze stenen ‘de plek waar de ziel van het volk woont’. De romeinse keizer Augustus schreef dat het centrum van het Germaanse leven bij de rotsen in de buurt van de Lippebron (de Externsteine liggen in het Lippische land) lag. De Germanen waren overigens niet één volk maar een aantal stammen die ieder hun eigen zeden en gewoonten hadden. De romeinen probeerden in het jaar 9 na Christus met een leger deze mysterieplaats te vernietigen en het land in bezit te nemen. Volgens de overlevering zou een zekere Herman (Armenius) met zijn leger de romeinen in een moeras gedreven hebben en zo deze mysterieplaats gevrijwaard hebben van romeinse invloeden.
In de jaren 69-70 was er echter een Batavierenopstand tegen de romeinen onder leiding van Veleda, de vereerde en geliefde zieneres en bemiddelaarster van dit volk, die haar woon- en orakelplaats in of bij de Externsteine had. Zij leed, volgens de eerder genoemde Sigrun Laurent (2016), een nederlaag en werd meegenomen naar Rome. Daar weigerde zij de romeinen haar wijsheid te vertellen waarop ze gedood werd.
Veel later, in de achtste eeuw, werden de Externsteine grondig verstoord door Karel de Grote ten koste van veel mensenlevens.

Gevoelservaring van de metafysische energie van de Externsteine
Maar is er nog iets te merken van een bijzondere energie bij de Externsteine? Met enige sensitiviteit is te voelen dat er ‘iets’ gebeurt bij het lopen over het brede voetpad tussen de rotsen van de Externsteine.  Deze plek is enkele meters van de rotsen aan de voorkant van de Externsteine  aan de rechterkant.  Dat ‘iets’ kan zich bijvoorbeeld uiten in druk vooraan op het middenrif (derde chakra) en verandering van de ademhaling (wordt hoger). Bij het verder doorlopen verdwijnt dit gevoel weer. Maar wat is er op die plek aan de hand?  Tijd om te proberen met een aura-reading hier meer over te weten te komen!

Blik in het verleden
Ik stelde me helderziend in op deze plek en de eerste beelden die naar voren kwamen waren van een koepelvormige energieformatie met het centrum op de plek waar ik de druk op mijn middenrif gevoeld had. Het was een energiekoepel van 4 – 5 meter doorsnede en zeker 20 meter hoog. De koepel zag er wat grijs en wazig uit, met nog al wat agressieve energie erin. Mogelijk van misbruik dat ooit van deze energieplek gemaakt is.
Daarna stelde ik me in op de energie van deze plek tijdens zijn hoogtijdagen. Ik zag weer dezelfde energiekoepel maar nu lichtend. Ook de boodschap van deze energie was anders: “wij zijn de overwinnaars en bestuurders van dit land. De goden leiden ons in het besturen ervan.”

Een belangrijk moment in de geschiedenis van deze mysterieplaats
Nog interessanter werd het toen ik me richtte op een belangrijke activiteit uit die periode. In de beelden die ik reeg zag ik dat een natuurpriesteres aan de rand van de energiekoepel lag en in trance ging, daarin begeleid door andere priesteressen. Hieraan voorafgaand was er een bijzondere activiteit op deze mysterieplek geweest. De stamleider van dit gebied vroeg zich af of het goed was de omringende stammen te onderwerpen aan zijn gezag. Op die manier zou een groter en machtiger rijk ontstaan. Ook wilde hij graag weten hoe hij deze strijd het beste kon voeren. Deze vraag werd voorgelegd aan de priesteressen van deze mysterieplaats. Zij konden met de ‘goden’ communiceren en hen om raad vragen.

In trance gaan
Voordat de hoofdpriesteres in trance ging werd de mysterieplaats in gereedheid gebracht. Die plek zag er toen anders uit dan nu en er stonden rotsblokken opgesteld bij de energieplek. Waarschijnlijk de rotsblokken die nog rechts opzij bij de doorgang tegen de rotsen van de Eksternsteine liggen. Mogelijk creëerden de rotsblokken een metafysische energetische structuur zoals we die nog kennen van hunebedden. De energetische structuur met de stenen was zo opgeladen met metafysische energie dat ze het in trance gaan van de priesteresen vergemakkelijkten. De priesteressen gingen een lied zingen om de goden gunstig te stemmen en hun gunsten af te smeken. Ze noemden in hun lied de goden bij naam en vertelden hoe hard ze de adviezen van de goden nodig hadden om het volk te leiden. De hoofdpriesteres nam voorafgaande aan het in trance gaan een kruid in haar mond waarop ze ging kauwen. Dit middel hielp haar om in trance te komen en uit te treden. Ik zag daarna hoe ze uit haar fysieke lichaam ging en zich met haar energielichaam verhief in de energiekoepel. Daarna  werd ze door de energie van de koepel omhoog gestuwd. Ze was door haar training als priesteres in staat daarbij in vol bewustzijn te blijven. Ze had daardoor een helder beeld van haar vragen en stelde zich innerlijk zo goed mogelijk in op het licht van haar spirituele hartchakra. Dat gaf haar, wist ze uit ervaring, de meeste kans om in contact te komen met de ‘goden’.

Contact met de ‘goden’

Op een bepaald moment kreeg ze contact met lichtende geesten uit de lichtsferen van het hiernamaals, geesten die dit contact ook mogelijk maakten. Hier kon ze met haar vragen terecht en kon ze proberen antwoorden te krijgen. [Met lichtende geesten worden hier mensen bedoeld die ooit op aarde geleefd hebben en daar hun reïncarnatiecyclus voltooid hebben en verder geëvolueerd zijn tot lichtende entiteiten. In het Westen worden ze ook wel engelen genoemd, lichtwezens of spirituele gidsen. In die tijd werden deze lichtende figuren als hun goden gezien]. Door het contact kon ze met deze lichtende figuren  communiceren wat op een heel snel en intuïtief niveau gebeurde. Nadat de antwoorden duidelijk waren, spande ze zich in om bewust te blijven en weer terug te keren naar haar lichaam. Een lichtlijn tussen haar kruin en de lichtende geesten bleef nog enige tijd in stand om haar te helpen de boodschap over te brengen. Terug in haar lichaam werd ze bevraagd door de andere priesteressen totdat ook voor hen de antwoorden duidelijk waren. Die werden toen in bloemrijke taal naar de buiten wachtenden vragenstellers overgebracht. Deze namen de antwoorden heel serieus al waren die anders dan ze gehoopt hadden.

De boodschap van de ‘goden’

Verteld werd dat de stam nu machtig was en tot vele goede dingen in staat. Een strijd met de omringende stammen zou gebiedswinst kunnen opleveren maar ook een verzwakking door de doden en gewonden die dat tot een gevolg zou hebben. Dat zou aan de macht en het aanzien van de stam afbreuk doen. De ‘goden’ stelden daarom voor tot bondgenootschappen te komen met omringende stammen. Door het huidige aanzien en kracht van de stam zou dat een goede slagingskans hebben. Door elkaar bij te staan in tijden van oorlog zou het voor een vijand onaantrekkelijk zijn om oorlog te voeren. Ook kon door onderlinge handel en vertrouwen in elkaars kwaliteiten winst geboekt worden. Er werd nog specifieker ingegaan op het leggen van de contacten met de omringende stammen en op welke gebeurtenissen in het verleden daarbij een beroep kon worden gedaan.
Lang werd door de stamleiders en zijn hoofdmannen over dit antwoord overlegd want niet iedereen was hier gelukkig mee. Toch werd besloten de gok te wagen en met een andere stam waarmee er redelijk goede betrekkingen waren, tot overleg te komen. Uiteindelijk leidde het idee van een bondgenootschap met de omringende stammen tot een gezamenlijke benadering waardoor deze groep van stammen veel sterker werd dan ieder voor zich.

Opleiding priesteressen
De priesteressen kregen hun opleiding op de Externsteine waar ook behuizing voor ze was. De opgeleide priesteressen werden naar andere gemeenschappen van de stam gestuurd om daar bij krachtplekken spiritueel bezig te zijn  als healer, adviseur of orakel. De mensen die in de buurt van de Externsteine woonden hadden groot ontzag voor deze priesteressen. Zij hadden immers rechtstreeks contact met de ‘goden’ en door hen kwam de wijsheid die essentieel was voor het welzijn van de stam.
Niet altijd werd de energie van deze plek positief gebruikt. Ook waren er latere perioden waarin de priesteressen deze plek hadden moeten verlaten.  Magiërs hebben deze energieplek toen gebruikt voor energetische intimidatie. Dat verklaart de wat agressieve energieën die ik in eerste instantie ‘las’ bij de koepelvormige energie van de Externsteine.

De oorsprong van de mysterieplaats
Maar hoe kwam deze mysterieplaats tot stand? Toen ik me daarop richtte kwamen helderziend beelden van een ouder volk naar voren waarvan de priesters veel kennis hadden van het creëren van een energieplek. Voor hun spirituele werk hadden ze behoefte aan een sterke energieplek . Ze onderzochten daartoe de energie-uitstraling van de Externsteine en vonden verschillende energiepunten, die mede het gevolg waren van natuurlijke onderaardse waterstromen. Vlak voor de doorgang tussen de rotsen van de Externsteine werd een geschikte plek gevonden om een sterke energieplek te creëren. Ze gingen hier graven en brachten in de grond kristallijne stenen aan op zo’n manier dat de stroom aarde-energie aanzienlijk versterkt werd. Op deze plek werden grote stenen opgericht (die rotsblokken staan er nu niet meer) om de metafysische energie op te vangen en te kanaliseren. In een grote cirkel met een straal van naar schatting 50 – 150 meter, werden rondom de centrale energieplek andere energieplekken gecreëerd waar stenen werden geplaatst die zo gericht werden dat ze de energie van de centrale plek aanzienlijk verstrekten. Bij een volgend bezoek bleken er opvallend veel van deze energieplekken te zijn aan de overkant van de vijver waaraan de Externsteine grenst.  

Figuur: Inkijk op vijver Externsteine

De Externsteine nu

Terugkijkend op de huidige Externsteine zijn de rotsen ervan nog goed zichtbaar en het gebied er omheen is een prettige plek met veel groen en een rustige sfeer. Wel is in de loop der tijden door kerkelijke instanties een bijbels tafereel uitgehakt in de rotsen en mogelijk ook de grotkamers.

Figuur: Bijbels tafereel uitgehakt in de rotsen

Voor bezoekers zijn trappen gemaakt zodat de toppen van enkele rotsformaties bezocht kunnen worden.  Mocht je nieuwsgierig zijn naar het metafysisch gebruik van de Externsteine in een grijs verleden, ga er naartoe en ga daar dan eens rustig op een bankje zitten en stel je meditatief in op de energie ervan. Wie weet, wat je te zien krijgt!

Naar een eigentijdse mysterieplaats?
Je kunt je afvragen waarom wij in deze tijd geen plekken hebben om contact met de ‘goden’ te hebben. De huidige overheersende materialistisch mentaliteit is daar wellicht niet zo geschikt voor. En je kunt je afvragen hoe betrouwbaar een priester of priesteres is als schakel tussen ‘goden’ en mensen. Misschien is deze vorm van spiritueel contact met de geestelijke wereld minder geschikt voor deze tijd en hebben we iets heel anders nodig dat objectiever is en wat past bij onze snelle technologie. Jozef Rulof, trance medium uit de jaren dertig en veertig van de 20ste eeuw, voorspelt zoiets. In deze 21ste eeuw zal een ‘direct-voice device’ worden ontwikkeld waarmee rechtstreeks met de lichtsferen gecommuniceerd kan worden. Ik ben benieuwd wat de toekomst brengen zal!

Bronnen:
Siegrun Laurent, Die Externsteine (Teutoburger Wald) (2016)
Rudolf Steiner (Voordracht te Oslo, 1910)
Jozef Rulof: De Volkeren der Aarde door Gene Zijde bezien (1941)
Elke Treude & Michael Zelle, Lippischer Heimatbund, Externsteine (2012, tweede druk)