21 De trechterbeker van de Troldstuerne hunebed (Sjælland, Denemarken)
Na het bezoek aan het Troldstuerne hunebed in Denemarken (zie de verslagen van de priester– en de priesteressenkant van dit hunebed op de website van het Hunebedcentrum te Borger) zijn we op bezoek gegaan bij het ‘Odsherreds Kulturhistoriske Museum’ van Nykøbing. Een stadje in Noord-West Sjælland niet ver van het hunebed. Hier zijn voorwerpen uit opgravingen in de omgeving tentoongesteld.
De museumuitstalling
Het leuke was dat we in het museum ook nog opgegraven voorwerpen vonden van de Troldstuerne hunebed waar we net geweest waren. Er stonden een paar trechterbekers, een leistenen hanger, barnstenen kralen, twee stenen dolken en een bijl (figuur 1) uitgestald. Voor mij was het een gelegenheid om meditatief met behulp van aura-reading te peilen wat het verhaal was wat er bij hoorde. Bij de dolken (rechtsonder in figuur 1) kwam echter geen verhaal door, en ook niet bij de leistenen hanger en de barnstenen kralen (linksonder). Wel bij de trechterbeker rechts in figuur 1.
Figuur 1: Vondsten uit het Troldstuerne hunebed, met rechtsboven de trechterbeker van dit verhaal
Het verhaal van de trechterbeker
Bij de aurareading van de trechterbeker krijg ik beelden van een jonge vrouw in een bijzondere stemming. Ze weet dat ze een kind gaat krijgen en is daar heel blij over. “Eindelijk een kind!” gaat het door haar heen. Tijdens haar zwangerschap had ze af en toe last gehad van vervelende buikkrampen en ze was bang geweest dat ze haar kind zou verliezen. De priesteressen van het hunebed hadden haar een paar keer behandeld met onder andere zalven op haar buik die wat ontspanning gaven en massages van haar buik die opluchting gaven alsof het daar ineens beter ging doorstromen. Ze hadden haar gezegd naar het hunebed te komen als de weeën gingen beginnen en nu is het zover. Ze voelt dat golvende, trekkende bewegingen in haar buik zijn begonnen en begeleid door een paar vrouwen loopt ze naar het hunebed.
De priesteressen ontvangen haar en informeren naar de weeën en vragen hoe ze zich voelt. Ze moet zo lang in het huis bij het hunebed wachten, waar ze een drank krijgt om de geboorte van haar kind te ondersteunen. En dat werkt! Even later voelt het of de weeën ritmisch door heel haar lichaam gaan.
In het hunebed
Voordat ze het hunebed ingaat, krijgt ze ook nog iets om in te ademen. Ze wordt er doezelig van en ontspannen. Met enige moeite kruipt ze door het gangetje van het hunebed naar binnen. Daar, in de grote kamer van het hunebed (figuur 2), hebben de priesteressen een bed gemaakt waar ze op moet liggen. Haar bovenkleren mag ze aanhouden maar haar andere kleren moet ze uittrekken. Als ze ligt beginen de priesteressen haar bij haar buik en benen masseren. Langzaamaan worden de weeën sterker en komen ze sneller achter elkaar. Voor het persen moet ze wachten, wat haar moeilijk afgaat, want oerkrachten lijken in haar ontwaakt te zijn.
Opnieuw moet ze de geur van iets inademen en ze voelt even later dat de weeën wat soepeler gaan. Als ze mag persen, voelt ze geen effect. Het kind komt niet naar buiten ook niet na enige tijd. Af en toe voelt ze de pijn in haar buik die ze ook al tijdens de zwangerschap heeft gevoeld. De priesteressen ondersteunen haar in het baringsproces maar ze zien dat meer nodig is.
Figuur 2: De kamer van het Troldstuerne hunebed waar zich dit verhaal afspeelt
De trance van de priesteres
Eén van de priesteressen gaat in trance om de goden te raadplegen. Ze treedt kort met haar geestelijke lichaam uit haar fysieke lichaam en krijgt dan razendsnel instructies van haar geestelijke helpers. Smalle stenen messen worden gepakt evenals doeken en speciale kruidenzalven om het bloeden te kunnen stoppen. De andere priesteressen weten wat dit betekent. Opnieuw krijgt de vrouw een geurende damp om in te ademen. Nu wordt ze heel doezelig en heeft moeite bewust te blijven.
De trance-priesteres gaat met een scherp stenen mes in het geboortekanaal om dit te verruimen. Tot een paar keer toe maakt ze inkepingen. De vrouw kreunt, ze voelt hoe er wordt ingegrepen terwijl de weeën doorgaan. En dan voelt ze hoe het kind een eindje naar beneden komt door het geboortekanaal. De twee priesteressen, ieder aan een kant gaan van haar, gaan heel gericht haar buik masseren om de persweeën te ondersteunen. De trance-priesteres kan het hoofdje van het kindje aanraken en probeert dat naar buiten te trekken.
Eindelijk de geboorte!
Het gaat toch niet snel genoeg naar hun idee en de trance-priesteres maakt nog een inkeping. Het bloed van de moeder loopt over haar handen, maar gelukkig, eindelijk komt het kindje tevoorschijn en het wordt door de moeder verder uit haar buik geperst. Terwijl de andere priesteressen het kindje overnemen en schoonmaken, smeert de trance-priesteres het geboortekanaal in met bloedstelpende zalf en drukt ze de wonden ook dicht met haar hand. Een stroom healing-energie wordt gebruikt om het herstel van het geboortekanaal te ondersteunen. De nageboorte komt nog en zo snel mogelijk krijgt de moeder haar kindje in haar armen. Door al de verdovende kruiden is ze zich er maar weinig van bewust, maar ze is net bewust genoeg om er enigszins bij te blijven en niet het bewustzijn te verliezen. Ze krijgt een paar slokjes van een opwekkende drank waardoor ze zich meer bewust wordt van haar kindje en de omgeving. Hoe meer ze haar kindje voelt en zachtjes tegen zich aan kan drukken, hoe blijer ze wordt van binnen. Kind en moeder hebben het gehaald en de priesteressen zijn opgelucht: Het had ook zomaar mis kunnen lopen, dat had weinig gescheeld.
Figuur 3: Gevonden in café Busk in Nykøbing: “De meeste glimlachen beginnen met een andere glimlach”
Herstel
Kind en moeder moeten nog even in het hunebed blijven totdat de toestand van de moeder gestabiliseerd is. Daarna wordt ze naar het huis bij het hunebed gebracht om eerst een paar dagen aan te sterken voordat ze naar huis mag. Haar man en enkele vrouwen hebben buiten het hunebed in angstige spanning gewacht, want ze wisten dat als een vrouw in het hunebed moest bevallen het wel eens mis kan gaan. Ze zijn enorm opgelucht als ze horen dat het kindje gezond en wel geboren is en de moeder het ook overleefd heeft.
Wij waren ook opgelucht na alle verhalen van de Troldstuerne hunebed opgeschreven te hebben en kwamen wat bij in café Busk in Nykøbing waar de foto’s van stukjes tekst aan de muur iets van de gezellige sfeer laten zien (figuur 3 en 4).
Figuur 4: Ook gevonden in café Busk in Nykøbing: “Lachen is innerlijk joggen”
Terugblik
Opnieuw een verhaal van een riskante bevalling die dankzij ingrijpen van priesteressen toch nog goed verloopt. De kunde van de priesteressen is van levensbelang voor de vrouwen van deze streek geweest. Waarschijnlijk hebben ze zo veel levens van vrouwen en baby’s gered!
Figuur 5: De uitgestalde trechterbekers gevonden in het Troldstuerne hunebed (rechtsonder de trechterbeker uit dit verhaal)
De trechterbeker (figuur 5) met inhoud had de vrouw met haar begeleidsters meegenomen als offer aan de goden. Deze werd in het hunebed begraven en circa 5100 jaar later teruggevonden samen met twee andere trechterbekers (zie figuur 5)! Overigens is alleen een selectie van opgegraven voorwerpen uit het Troldstuerne hunebed in het ‘Odsherreds Kulturhistoriske Museum’ uitgestald. In het museum raakte ik met een vrouw achter de balie in gesprek over hunebedden. Ik vertelde haar dat ik daar verhalen over schreef, maar niet de indruk had dat het grafkelders waren. Ze vertelde me dat ze ook niet die indruk had, maar dat het eerder heilige plaatsen waren geweest! Dat sloot aan bij mijn bevindingen tot nu toe.
Meer informatie
Meer verhalen over het verleden van hunebedden die door middel van aura-reading zijn verkregen, zijn te vinden in de rubriek ‘Mijnhunebed’ van het Hunebedcentrum te Borger en op deze website van het KoendalinieNetwerk. Hier staat ook wat een aura-reading is.
Links naar andere verhalen van Deense hunebedden zijn: ‘Het koningshunebed Troldstuerne’, ’Het koninklijke priesteressenhunebed Troldstuerne’, ‘Moeilijke bevalling in langdysse Toftebjerg’ en het Birkehøj hunebed van het stammenverbond.