03 Mannen- en vrouwenhunebedden

Soms staan er een paar hunebedden dicht bij elkaar. Waarom is dat eigenlijk? Is één hunebed niet genoeg?  

Figuur 1: Het mannenhunebed (Oestringer Steine, Duitsland) 

In Nedersaksen, Duitsland,  kwamen we twee hunebedden tegen die naast elkaar stonden, de Oestringer Steine (zie figuur 1 en 2). Ze waren allebei sterk verstoord, maar de energieplekken in de hunebedden waren nog goed met de hand  te voelen als plekken met continue een iets warmere uitstraling dan de omgeving. Meditatieve afstemming met behulp van aura-reading op de periode waarin de hunebedden daadwerkelijk gebruikt werden, leverde het inmiddels bekende (zie: ‘Een blik in het verleden van een hunebed’) beeld op van een energiecocon die toentertijd om het hunebed heen zat en die reikte tot de omlijstingsstenen (kransstenen). Deze omlijstingsstenen lagen een halve tot een hele meter afstand om de dragende stenen heen. De energiecocon creëerde een aparte energiesfeer, alsof je hele energiesysteem in een hogere versnelling werd gebracht, als je in het hunebed was. Een stand die uittreding met het energielichaam stimuleerde.(zie ook: ‘Het bouwen van een mystieke plek: een hunebed’)
 
Mannen- en vrouwenhunebeddenToen ik naging of er mannelijke of vrouwelijke priesters gebruik maakten van de hunebedden, zag ik (vanaf de kant van de weg waarlangs de hunebedden stonden) dat het linkse een mannenhunebed was en het rechtse een vrouwenhunebed (zie figuur 2)!

Figuur 2: Het vrouwenhunebed (Oestringer Steine, Duitsland)

De energieën van beide hunebedden waren ook wat verschillend. Het mannenhunebed had een energie die meer op stevigheid en kracht gericht was. De energie van het vrouwelijke hunebed was zachter en meer op gevoel gericht en prettig omhullend. Zowel jongemannen als jonge vrouwen konden hier opgeleid worden tot priester, ieder met hun eigen hunebed en eigen begeleiders. In een volgend blogbericht wordt hier verder op ingegaan.

 

Meesterbouwers met stenen en energieën

De hunebedbouwers werkten op basis van hun kennis, maar ook met hun gevoel voor de verschillende soorten metafysische energieën. Ze waren er meester in om met zulke ruwe materialen als zwerfstenen een zo bijzonder bouwwerk op fysiek én energetisch niveau te realiseren. Een bouwwerk dat vele eeuwen in stand kon blijven, mits het niet moedwillig verstoord werd.

Meer informatie

Meer helderziend verkregen verhalen over hunebedden zijn te vinden in dit blog en de rubriek ‘Mijnhunebed‘ van het Hunedcentrum te Borger.

► Vorig blogbericht: Het bouwen van een mystieke plek, een hunebed

Vergelijkbare berichten

2 reacties

  1. langgraf emmeres
    na het lezen van deze blog vroeg ik me af of u het langgraf op de emmeres ook bezocht heeft. Ik ben erg benieuwd hoe uw ervaring daar was.
    met warme groet ,
    SilviaHPt93

  2. Langgraf Emmeres

    Hallo Sylvia. Je maakt me niewsgierig naar het langgraf in Emmeres. Ik zie op internet dat dit hunebed (D42) behoorlijk groot is met een indrukwekkende boom erin. Heb je zelf bepaalde ervaringen met dit hunebed gehad?
    Ik kom net terug van een zoektocht naar enkele Deense en Duitse hunebedden. Dat gaf heel interessante informatie, die ga ik nu eerst uitwerken. Ik zal D42 in gedachten houden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *