De stille kracht van de maan

In meditatie kunnen we ons niet alleen op de zon richten (zie vorig blogbericht) maar ook op de maan om iets van de metafysische energie van hemellichamen te ervaren. 


Figuur: Volle maan tussen de wolken
 

Als we ons instellen op de maan (zie figuur) kunnen we de zachte energie ervan ervaren, een energie die helemaal door ons heen kan stromen. Maar is deze energie hetzelfde voor mannen en vrouwen? Een readee van mij, een hoog sensitieve jonge vrouw, vroeg me tijdens een aura-reading ernaar te kijken. Ze had de avond daarvoor een maanmeditatie gedaan en zich een uur  lang op de energie van de maan gericht, iets wat voor haar een heel prettige ervaring was.

Beelden in de aura-reading
Nu moet ik bij een reading altijd maar afwachten welke beelden verschijnen en in dit geval of er iets van haar maanmeditatie zou verschijnen. Halverwege de reading gebeurde dat inderdaad. Ik zag hoe de maanenergie voor haar een bijzondere ervaring was: “Als de maan voller wordt en je richt je erop in meditatie, lijkt het dat je die energie ervaart en dat die je opvult. Het is lekkere, zachte energie die resoneert met je vrouwzijn, het vult je op een prettige manier op”.  “Ja, dat voelt inderdaad lekker” bevestigde ze. Ik zag dat het bij haar een groot verschil in emoties gaf, hoe dingen in haar leven ‘aankwamen’. “Als er nieuwe maan is, lijkt het of je meer afstandelijk bent en als de maan voller wordt, lijkt het of je gevoelsmatig ook voller wordt”. “Ja dat klopt” zei ze. Voor mij maakte dit ook duidelijk dat zij de maanenergie als vrouw veel intenser ervoer dan ik als man, hoewel het voor mij ook een prettige ervaring was.

Vrouwelijke energie van de maan
Ik kreeg tijdens de reading het beeld van de maan als een hemellichaam die een zachte, vrouwelijke energie uitstraalt. De maan heeft een vrouwelijke polariteit, de aarde ook, maar de zon heeft een mannelijke polariteit. Misschien wordt daarom wel eens gesproken over ‘grootmoeder maan’! Ik zag de maanenergie ook inwerken op het gebied van haar eierstokken. Het was net of de maan op een diep niveau haar herinnerde aan de cyclus van het leven (waar ze het mee eens was). Bij volle maan was dat het sterkste en bij afnemende maan nam die impuls weer af. Ik zag dat er een synchroniciteit van de stand van de maan en haar maandelijkse cyclus én gevoelsbeleving was. “Ja bij nieuwe maan is er een ovulatie (voelbaar ook emotioneel qua hormonen) en bij volle maan een menstruatie” bevestigde ze dit. Toen ik keek naar de energie van haar geestelijke zelf, zag ik dat ze het heerlijk vond om de maan-energie te voelen: “dit is net wat ik echt nodig heb”.
De maan is in een bepaald opzicht de vrouwelijke oerplaneet van dit zonnestelsel: “en het is alsof de maan de kracht heeft je daaraan te herinneren, je lichaam en wie je bent, dat het resoneert in  je. De energie van de maan herinnert je aan de oerhartslag van het universum: de cyclus van het leven. Het is als je jezelf daar echt op richt als je in het maanlicht bent, dat het optimaler doorwerkt dan dat je er niet op richt. Herkenbaar?” “Ja gisterenavond heb ik dat nog gedaan”.  “Het lijkt verder alsof dit een periode in je leven is waarin je bewustzijn zich verdiept. Er is een samengaan van je bewustzijnsontwikkeling en de ontwikkeling van de energie van je vrouwzijn. Je kunt zo meer toegang tot de volheid van het leven krijgen.”

De maan als oerplaneet van dit zonnestelsel
De aura-reading herinnerde me aan de oefeningen die ik met de kundalinigroep deed over de levensloop van de maan. In diepe meditatie werd zichtbaar dat de maan niet altijd een gortdroge, ogenschijnlijk dode planeet is geweest. Ooit had de maan een periode waarin er, geheel in strijd met de huidige opvattingen van de natuurwetenschappen, wel water en wel leven was op deze planeet. De levende wezens waren geen zoogdieren of mensen maar allerlei organismen die varieerden van eencelligen tot vissen. Het visstadium was evolutionair gezien, het hoogst mogelijke voor de maan. Wij als mensen hebben daar zelfs mee te maken omdat het toenmalige leven behoort tot de eerste incarnatiegolven in dit zonnestelsel waar wij mensen als ziel deel van uitmaakten. Misschien is de recente ontdekking dat er op het oppervlakte van de maan wel degelijk water is, een restant van die periode. Wil je hier meer van weten, en zelf deze meditatie doen en ontdekken hoe het zit? Kijk dan in  hoofdstuk 10 van ‘Piek- en Verlichtingservaringen met Koendalinie-energie’ van Pierjasi. HIer staat een uitgebreide maanmeditatie die je kan helpen om meer te ontdekken van de geschiedenis van de maan..

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *