Het aangrijpende verhaal van een prehistorische hanger uit een Corsicaans hunebed

Stenen hangers
Bij het bezoek aan het Musée Départemental de Préhistoire et d’Archéologie van Sartène in Corsica gingen we op zoek naar wat uit opgravingen in hunebedden tevoorschijn was gekomen.
 
 
Vitrine met hangers (pendeloques), opgegraven uit hunebed op Monte Revincu, Noord Corsica

Bij de ontvangstbalie was daar geen informatie over, maar verderop stonden in een vitrine hangers uitgestald, die bij opgravingen in de gang van een hunebed (Monte Revincu, Noord Corsica) gevonden zijn. Ik had me al een tijdje afgevraagd wat deze hangers van steen met een gaatje erin (zie foto) te betekenen hadden. Nu ik ze in werkelijkheid zag, was dit voor mij het moment me erin te verdiepen.

 
De hanger linksboven
In richtte me door middel van aura-reading op de lichtblauwe hanger linksboven en kreeg beelden van een vrouw, een radeloze vrouw. Ze zat vreselijk in over haar kind dat heel ziek was en waarvan ze vreesde dat ze dood zou gaan. Ze had zo goed mogelijk voor haar kind gezorgd en natte doeken op haar voorhoofd gelegd om haar af te koelen, want de koorts maakte haar erg heet. Maar ze zag dat het alleen maar slechter ging. Ten einde raad trok ze de hanger die ze van haar man gekregen heeft bij hun huwelijk, van haar nek af en ging naar de priester van haar hunebed (de foto is mogelijk van het hunebed waar deze hanger gevonden is in Noord Corsica of van een hunebed er vlakbij).
 

Hunebed op Corsica (Monte Revincu)

“Help me mijn kind te genezen. Laat de goden haar helpen. Alleen goddelijke hulp kan mijn kind nog redden”, riep ze uit en gaf de hanger (zie foto) aan de priester met de woorden: “hier, dit is mijn offer aan de goden!”. De priester zag dat het een mooie hanger was en sprak: “Ik zal de goden raadplegen, maar ik kan niets beloven. Hun boodschap is bepalend.“
 
Priester zoekt contact met de goden
Eerst begroef hij de hanger vlakbij een staande steen van het hunebed en ging zich toen meditatief instellen. In het hunebed gezeten, nam hij wat bessen om in trance te geraken. Ook twee begeleiders waren bij hem en terwijl de bessen en de energie van deze plek hem in een trancetoestand brachten, ging hij liggen. Langzaam ging hij met zijn geestelijk lichaam uit zijn fysieke lichaam, met in gedachten de hulpvraag van de vrouw. Ineens kreeg hij het vertrouwde gevoel opgetild te worden in een lichtende sfeer. Vaag zag hij een bijna transparante, lichtende figuur en hoorde hij: “Wij kunnen niets meer voor het kind doen. De goden zullen haar ontvangen. Ze zijn klaar om haar in de hemelse sferen op te vangen om in het licht van de goden te verblijven. Breng deze boodschap naar de vrouw. Zij heeft een kind gebaard dat naar het licht mag. De goden zullen haar zegenen.” Het stralende licht ging weer over in een zachte waas en de priester voelde dat hij terugging naar zijn lichaam. Moeizaam, nog half in trance kwam hij overeind, daarbij geholpen door zijn begeleiders. Die vroegen hem wat de boodschap van de goden was, zodat het hem niet zou ontschieten nu hij nog half in trance was. Met enige moeite vertelde hij hen de boodschap.
 
 
De hanger die de vrouw aan de priester gaf
 
De boodschap aan de moeder
Uiteindelijk kwam hij uit de toegangspoort van het hunebed, waar de vrouw vol spanning stond te wachten. “Vrouw bereid u voor op een bijzondere boodschap van de goden!” De vrouw was even verheugd, want blijkbaar was het contact met de goden is gelegd. “Ze kunnen niets meer doen (de vrouw schrok, want ze begreep dat haar kind verloren was), want de goden verwachten uw kind in het lichtende rijk van de goden. Daar zal ze in het stralende licht van de goden verblijven. U heeft een kind gebaard voor het licht.” De vrouw was geschokt, maar toch verzachtte de boodschap van het licht haar verdriet. “We zullen meegaan naar uw kind”, zei de priester “en er voor haar zijn bij haar vertrek naar de goden.” De priester en zijn begeleiders liepen met de vrouw mee naar haar huis, een eind weg van het hunebed.
 
Afscheid van het kind
Het kind werd verzorgd door andere vrouwen en de vader was ook in verdriet aanwezig toen ze aankwamen. “Mijn kind gaat dood!” riep de vrouw in wanhoop, waarop de vrouwen en de vader in huilen uitbarsten.
De priester en zijn begeleiders gingen zitten en wachtten even. “Laten we bidden tot de goden,” riep de moeder, “Wij sluiten ons daarbij aan,” zei de priester en voegde zich bij de kring van mensen rondom het kind. “De goden hebben beslist dat uw kind wordt opgenomen in het lichtende rijk van de goden. Zij is geboren voor het licht.” Terwijl het kindje nog wat hijgde, nauwelijks kon ademhalen, begonnen de aanwezigen een lied te zingen, een droevig lied ten afscheid van de aarde, van haar ouders en geliefden, van de dieren in het veld en de bloemen die bloeien ter ere van de goden.
 
Afscheidslied van de priester
De ademhaling van het kind was nauwelijks meer hoorbaar. De priester zag met zijn geestelijke ogen hoe het energetische lichaam van het kind loskwam van het fysieke lichaampje. Ook voelde hij de aanwezigheid van de goden die alle aanwezigen zegenden. Even later hield ook de ademhaling van het kind op. De priester begon nu een wonderlijk, meditatief gezang: “De goden ontfermen zich over Xena (de naam van het kind), de goden zijn gekomen om haar op te nemen in hun lichtende rijk. Zij heeft op aarde geleefd in de koestering van haar ouders en geliefden. Haar tijd is nu voor de goden.” De priester kreeg voor zijn geestesoog beelden van een blij kind dat rent naar een lichtende figuur die haar armen wijd gespreid houdt. Hij ziet hoe ze opgetild wordt en blij is. Hij zegt nog tegen de aanwezigen: “De goden hebben Xena in liefde en blijheid ontvangen. Zegen rust op haar ouders die dit kind van licht voor de goden ontvangen hebben.”
De bijeenkomst ging nog verder. De priester strooide een mild geurend kruid over het lichaampje van het kind. Later zorgden de ouders en andere bewoners uit de naaste omgeving, voor de uitvaart van het kind. De priester en zijn begeleiders vertrokken na enige tijd, nog onder de indruk van het overlijden van het kind en de toetreding van haar geest tot het lichtende rijk van de goden.
 
Meer informatie
Meer informatie over aura-reading en hunebedden is te vinden op deze website en in de rubriek ‘Mijnhunebed’ van het Hunebedcentrum te Borger. In dit blog staan ook aura-readingen van hunebedden in Nederland, Corsica en Duitsland.

► Vorig blogbericht: Een mannen- en een vrouwenhunebed bij Drouwen