08 Bovenop en in de piramide: Krachten van de aarde
Ben je geschikt voor het leven op aarde? Ben je in staat de krachten van de aarde, van water en wind te weerstaan? Deze fase van de piramide-inwijding is daar op gericht.
De inwijdingstocht gaat verder na de ervaring van de draaiing van de aarde, het magnetisch veld van de aarde en van haar plaats in het grotere geheel van de kosmos. Toch is niet het einde van de aardegerichte ervaringen bereikt. Het weer op aarde met zijn winden, regen en golven van de zee, maar ook aardbevingen, moet weerstaan worden in het volgende deel van de inwijdingstocht.
De krachten van het weer
Als Jezus zich instelt op zijn volgende stap in de inwijdingsroute vindt hij zichzelf weer terug op het plein in de Grote Piramide. Hij loopt daarna eerst terug van de zijkant van piramide in de richting van het midden van het astrale piramideplein en loopt daarna een kwart cirkel rondom het midden. Dan gaat zijn route omhoog in een spiraalbaan tot boven de top van de piramide. Daar speelt zich de volgende fase van de inwijding af. Hij stelt zich in op wat komen gaat en voelt even later hoe de regen op hem neerdaalt en de wind aan hem rukt. Hij hoort donderslagen in de verte. Hij moet deze regen, wind en storm doorstaan, krachten die op aarde kunnen woeden. De wind trekt verder aan, giert om hem heen, beukende windvlagen komen op hem neer, gevolgd door ijskoude regen. Hij moet zijn uiterste best doen om niet omvergeblazen te worden. Vlakbij slaat de bliksem in, maar hij blijft overeind en bij zichzelf. Dan klaart de lucht op en een bleke zon begint te schijnen. De storm is voorbij!
De krachten hoger in de dampkring
Hoger gaat hij nu met zijn droomlichaam, een eind boven de piramide. Hij voelt een pijnlijke harde wind in zijn nek, als van een straalstroom. Het beneemt hem bijna de adem en hij moet zijn best doen om te blijven ademen. Ineens hoort hij met een scheurend geluid een donderslag alsof hij midden in een donderwolk zit en de bliksem vlakbij is. Weer volgt vlakbij een donderslag en hij hapt naar adem. Vervolgens moet hij de buitengewoon felle windstoten weerstaan die behoren bij de extreme weersomstandigheden hoog in de lucht. Dan waaien wolken over en klaart het op.
De krachten van de aarde
Dan gaat hij omlaag in de piramide tot ongeveer halve hoogte. De beelden veranderen, hij krijgt het beeld dat hij over een bergwei loopt en hij voelt de zon branden. De straling is zo sterk dat het bijna voelt alsof het schroeit op zijn huid en hem kan schaden. Ineens dondert een rotsblok omlaag van de berg, en hij kan maar net op tijd opzij springen. Nu is hij extra alert want hier kan van alles onverwachts gebeuren! Hij hoort gerommel in de berg waar hij op staat en de grond scheurt vlakbij hem open: vlug stapt hij opzij.
De aarde scheurt open
Hij ziet de diepe spleet in de aarde die ontstaan is. Dan wordt de zonneschijn zachter en prettiger en ziet hij de prachtige bloemen die op deze bergwei groeien.
De zee komt het land op
Nog lager situeert hij zich in de piramide. Hij krijgt nu het beeld dat hij op het strand staat en ziet hoe de golven van de zee naar het strand rollen. Dan wordt de zee plotseling hoger en een enorm golffront komt zijn kant op.
Enorm golffront komt zijn kant op
Hij klimt op de rotsen die grenzen aan het strand. Dat is net op tijd want het water komt tot vlak onder hem. Hij kruipt verder over de rotsen en glijdt bijna uit op een glibberig stuk. Weer ziet hij een enorm golffront aankomen en hij klimt nog hoger. Het water trekt zich daarna terug en het strand wordt weer zichtbaar. De zon schijnt op het water dat prettig blauwgroen weerspiegelt.
Aardverschuivingen trotseren
In de volgende fase van zijn tocht situeert hij zich op een energieniveau onder de piramide! Hij krijgt beelden hoe hij in een holte onder de grond zit en hoort hoe de aarde in beweging is. Hij merkt, hoe een berg aarde zijn kant op komt loopt net op tijd uit de holte zodat hij niet bedolven wordt door deze aardverschuiving.
Dan komt achter hem weer een laag aarde op hem af. Hij rent weg maar raakt wat in het nauw door de bewegende aardmassa’s. Nog hoort hij een verschuivende aardmassa, maar die bereikt hem niet meer. Het wordt weer rustig. De aardmassa’s lijken nu minder hoog en het landschap ziet er meer vlak glooiend uit.
Groet aan de voorvaderen
Hij komt weer terug in het centrum van het piramideplein en wordt aangetrokken door de poort zonder fysieke doorgang in de zijwand ervan. Het beeld van de holle piramide verdwijnt en hij staat voor deze zijwand vlakbij het einde van de stijgende gang waardoor hij gekomen is. “Wat kom je doen?“ hoort hij. “Ik kom mijn voorvaderen groeten, zij die het mogelijk hebben gemaakt dat ik hier ben.”
“Hallo, ben je daar?” hoort hij en ergens in hem resoneert die stem, hij herkent wat. “Ja, ik ben het,” hoort hij, “een van de voorvaderen waar je naar vroeg.”
Jezus: “Ik dank jullie voor het leven dat het mij mogelijk maakt hier te staan en te doen wat mijn missie is. De lijn van reïncarnatie kan niet zonder mensen die keer op keer nieuw leven voortbrengen. Het goddelijke moet zich kunnen realiseren in de mens, dat is basislijn van dit bestaan, generatie na generatie. “Ga in vrede en accepteer mijn zegen” hoort hij nog.
Hij zakt met zijn droomlichaam langzaam omlaag door de lange piramidegang. Onderin de piramide aangekomen komt hij weer in zijn fysieke lichaam en hij gaat daar rechtop zitten om weer aan zijn gewone lichaam te wennen en volledig in het ‘hier en nu’ te komen.
Groet van de vrouwelijke readee aan God de moeder
Ook de vrouwelijke readee die de inwijding in de Grote Piramide in een vorige leven heeft meegemaakt komt bij de poort zonder fysieke doorgang. Deze readee gaat na aankomst onderin de Grote Piramide met haar droomlichaam (het etherisch energielichaam blijft in het fysieke lichaam, maar de andere energielichamen treden er voor een groot deel uit) in de opgaande gang door. De beelden worden anders, waziger, omdat ze in haar droomlichaam is. Als ze een eind door de gang gelopen heeft ziet ze links van haar een poort in de gang. Die is er ook echt, daar zit een poort, maar die is wel helemaal dicht met stenen. Ze staat voor de poort en bezint zich. “Wil ik dit leven verlaten?” is een gedachte die door haar heen gaat. “Wil ik in het land van de doden kijken?” Langzaam gaat ze met haar droomlichaam door de poort. Ze komt in een wazige sfeer, de tussensfeer, de wereld tussen incarnaties, waar de geest zich herstelt van het afgelopen leven en allerlei verwerkingsprocessen diep in de ziel plaatsvinden. Dit is ook de wereld van het onbewuste. Ze probeert contact met deze wereld te maken en zegt ‘hallo’! Ze hoort een ziel zeggen: “laat me met rust, ik moet slapen”.
Dan ziet ze een stralend licht verschijnen en heeft de associatie: “dit is God de moeder”. Ze heeft bij dit licht een vertrouwd geviel. Dan hoort ze: “Ben je daar eindelijk, kindje?” Ze krijgt beelden alsof de geest van haar fysieke moeder daar is en een sterk gevoel van eindelijk thuis te komen. Het is een heel mooi licht en ze staat aan de rand daarvan. Ze zegt: “Moeder, ik ben hier gekomen om kracht op te doen. Het land Egypte heeft me nodig, heeft spirituele krachten nodig om sterk te worden. Er zijn zoveel mensen die lijden en misschien wel onnodig lijden. Ik wil mensen helpen met healing, zodat de mensen zich fysiek weer sterk en beter gaan voelen. Maar ik wil ook dat ze spiritueel sterker gaan worden.”
Ze is nu nog dichter bij de rand van het licht en ze hoort: ‘Kom maar wat dichterbij’. Haar hart begint te stralen. Ze krijgt nog sterker het gevoel van thuis komen en daar ontvangen worden. Ontvangen worden in een liefde die aanvoelt als “aahh eindelijk ben ik thuis”. Ze staat nu nog dichter bij het licht en een lichtstraal gaat naar haar kruin. Gaat door haar heen en via haar voetchakra’s naar beneden. Uit haar handen beginnen ook lichtstralen te komen, forse stralen. Ze hoort: “We zullen je helpen. Deze stralen zul je kunnen aanwenden voor healing van Egypte.” De kracht van deze lichtstralen is heel sterk, ze moet haar best doen om er bewust bij te blijven. Ze wordt helemaal gevuld met deze energieën. Langzaam keert ze terug naar de tussensfeer, maar er is nu een waas om haar heen gekomen, een zacht lichtende waas. Ze is vervuld met blijdschap, dat ze bij God de moeder was. Ergens verlangt ze ernaar om naar dat licht terug te gaan. Maar ze beseft, “Nee ik heb gekozen voor de aarde, om daar te zijn en mijn taak te hebben.” Langzaam verandert het beeld en wordt ze weer zichtbaar in haar droomlichaam in de gang voor de gesloten poort.
Impressie van de energie van Jezus
Bij het zelf doen van bovenstaande meditatie werd ik de eerste keer verrast door de Christus-energie, als hij aan het eind van dit deel van de inwijdingstocht met zijn energie vanaf de astrale vlakte weer teruggaat naar de lange stijgende gang in de piramide. Jezus’ zijn energie las als een gedicht en dat heb ik proberen op te schrijven. Misschien zijn niet alle woorden goed gekozen, maar misschien dat iets van de boodschap er toch doorheen klinkt.
In een spoor van licht
Ik kom hier voor de aarde
Ik kom hier brengen wat het licht van boven is
Het licht dat alle mensen in zich hebben
Maar het moeten ontsteken, laten branden en verlichten om zich heen
Om de aarde lichter en leefbaarder te maken
Om de aarde weer tot God terug te brengen
En in het licht te mogen leven
Ik ga nu naar de aarde en zal mijn plek innemen
Met mijn lichaam en de geest van het goddelijke
Ik zal licht brengen op aarde
Zodat het licht in de mensen ontstoken wordt
En zal verschijnen en steeds verder
Zodat de aarde weer lichtend wordt
Dan zal ik weer verder gaan
In een spoor van licht
En ieder die mijn licht ziet, volge mij
Eén lang lichtkoord naar de hoge hemelen
En ieder moet willen, anders verdwijnt hij uit het koord
Ik moet incarneren en mijn plek opzoeken
Om deze reis aan te gaan.
Intermezzo: kundalini-energie in de wolken
In de aarde, het water en de lucht om ons heen spelen de krachten van kundalini-energie een rol. In dit geval de maha-kundalini, de ‘grote kundalini’ die ook op het niveau van planeten en zonnestelsels een rol speelt. Zo zijn bij aardbevingen naast fysieke krachten de metafysische kundaliniekrachten van de aarde actief en in een stromende rivier valt de ‘stroomdraad’ van een rivier nagenoeg samen met de aanwezige kundalinikracht. Een prachtig voorbeeld van kundaliniekracht zag ik op een wandeling met een vriendin door de duinen en over het strand op een najaarsdag in oktober. Door de stromende regen waren we naar de duinen gekomen en daar, o wonder, hield het op met regenen en konden we een voettocht beginnen van enkele kilometers door de duinen naar het strand. Grote donkere wolkenmassa’s hingen in de lucht en dreven langzaam vanuit zee het land in. De onderkant van zo’n massa had de vorm van een naar beneden hangende trechter en in de verte waren daaronder regensluiers te zien. Bij een andere wolkenpartij, verder weg, zag ik het bliksemen.
Omdat de laatste weken mijn waarnemingsvermogen van de metafysische kant van het weer zich aan het ontwikkelen was, stelde ik me erop in als voor een aura-reading. Heldervoelend merkte ik dat de lucht woelig en in beweging was, hoewel er op de grond weinig wind was. Geheel anders dan een week geleden toen ik met prachtig najaarsweer bij zee was en het leek alsof de lucht uit zacht harmonisch over elkaar liggende lagen bestond met nauwelijks beweging erin. Nu was er veel dynamiek en als ik me richtte op het centrum van de wolkenmassa was er iets wonderlijks. Eerst verscheen het beeld van donkere bewegende wolken, maar daar binnen was een kern: een brede rechtopstaande zuil van energie verscheen voor mijn geestesoog. Dit was de echte kern van de wolkenmassa’s. Ze was niet erg hoog en hield op bij een hogere luchtlaag boven de wolkenmassa.. Deze zuil zag eruit als de ‘motor’ van bewegingen en de regenvorming in de wolkenmassa, hier was de meest krachtige energie aanwezig. Ik moest even denken aan de slurf van een tornado. Kort daarvoor had een tornado de Verenigde Staten geteisterd en deze wolken waren volgens het weerbericht waarschijnlijk de restanten ervan. Toen later op de dag de buien vanuit dit soort wolkenmassa’s (de een na de ander kwam vanuit zee aandrijven) minder werden, zag ik dat de energiezuilen in het centrum ook minder groot waren.
Later vroeg ik me af wat dit met kundalini-energie te maken had. Ik stelde me opnieuw op de wolkenmassa’s in en zag toen een verticale guirlande van kundalini-energie in de zuil, alsof dit de kern was van de kracht van de energiezuil. Naderhand zag ik dit beeld ook in andere wolkenmassa’s terugkeren. Soms was de kundalini-energie alleen als een stip aanwezig en soms als een guirlande of bij echt noodweer als een nog grotere complexe energieformatie .
Naderhand ben ik ook gaan kijken naar wat er bij onweer energetisch gebeurt. Op nieuw zag ik de zuil maar ook dat zich bij de vorming van onweer energie omhoog bewoog, door de zuil en aan de bovenkant een grote vaag roze bal van energie vormde. Maanden later las ik een interview met een meteoroloog over de vorming van onweer. Hij vertelde dat dit een complex proces was: onder invloed van de zonnewarmte ontstaat een stijgstroom naar boven waarbij positief geladen deeltjes naar boven worden gestuurd. Zwaardere ijsdruppels met een negatieve lading blijven echter onderaan de wolk hangen. Door dit ladingsverschil gaat er op een bepaald moment een ontlading komen. Die kan naar de aarde gericht zijn maar ook naar andere wolken en zelfs naar de ionosfeer naar boven toe. De vaag roze wolk die ik gezien had zou dus met de positieve lading van een onweerswolk te maken kunnen hebben.
Ongeziene geestelijke invloeden op de inwijdingskandidaat
In de inwijdingstocht door het piramidecomplex liggen er op veel plekken grote uitdagingen te wachten. Maar naast de fysieke realiteiten van het piramidecomplex zijn er nog andere, ongeziene invloeden die helpen om deze inwijding zo uniek, persoonlijk en toch universeel te maken. De inwijdingspriesters hebben niet alleen als taak de route van de inwijding fysiek in goede staat te houden maar hebben ook als taak op bepaalde punten regelend op te treden, zoals bij de schacht waar vuur gestookt wordt voor de confrontatie met het element vuur en de schacht waarin ze een touw heen en weer laten zwiepen voor confrontatie met het element lucht. Maar ook energetisch is het essentieel dat hun aandacht gefocust blijft op de inwijdingskandidaat en zijn inwijdingsweg. Deze focus heeft de kandidaat nodig om in de juiste energiesfeer te komen. Soms treedt de hoofdpriester van de inwijding handelend op en verschijnt hij voor het geestesoog van de kandidaat.
Buiten dat zijn er de lichtende geestelijke gidsen die grote invloed uitoefenen op de beelden die de kandidaat krijgt, bijvoorbeeld in de Trial Passage of de tochten over de levenszeeën. Het zijn beelden die geheel zijn afgestemd op de kandidaat en zijn of haar levensmissie. Deze geestelijke gidsen worden vanuit de lichtsferen van het hiernamaals geleid en hun invloed en spirituele vermogens overstijgen verre die van de priesters op aarde. Dat alles werkt er aan mee de inwijdingstocht tot een wonderlijke, unieke maar ook heel intense ervaring te maken.
► Naar vorig hoofdstuk: 7 De draaiing van de aarde: centrum van de piramide
► Naar volgend hoofdstuk: 9 De ondergrondse kamer: basiskrachten van het bestaan
Jezusfiguur
Ha Pierre,
Ik blijf het tof vinden om op zo’n manier over de Jezusfiguur te lezen. Ten eerste is de info over hoe piramide-inwijdingen gingen, waanzinnig interessant. Maar daarbij vind ik het fijn om Jezus in een uitdagende context te zien, in plaats van in bijbelvertalingverhaaltjes waarin de Jezusfiguur vaak gebruikt wordt als een soort bewijs dat een of ander christelijk dogma moet worden opgevolgd.
groetjes,
Thirza
Jezusfiguur
Ik moet zeggen dat ik ook verrast was om de beelden van de Jezusfiguur te krijgen zoals in de hoofdstukken is beschreven. Voorzover ik het kan peilen, komt hij daar naar voren als een krachtig, hoogst zelfbewust en geestelijk zeer diepgaand ontwikkeld iemand. En de inwijding die hij ondergaat is ook niet mis, met heel pittige uitdagingen die zo te zien tot het uiterste gaan van wat we als mens kunnen meemaken en verwerken!
Geestelijke of fysieke ervaring?
Het lijkt er trouwens op dat Jezus heel veel doet en ziet door zich er alleen op in te stellen. Is het zo dat hij sommige delen vooral geestelijk ondergaat en niet fysiek? Want wanneer je zegt ‘hij gaat omlaag in de piramide tot ongeveer halve hoogte’ (kopje: De krachten van de Aarde), is Jezus dan fysiek in de piramide aan het afdalen, of gaat hij er heen met zijn energetische focus?
Daar was ik nog benieuwd naar.
Heel tof dat je in H8 dat intermezzo over kundalini energie hebt geschreven. Dat maakt het onderwerp levendiger, en op het gebied van leesbaarheid wisselt het ook leuk of.
Geestelijke of fysieke ervaring?
Tja, wat fysiek en wat geestelijk is, heb ik mezelf ook al afgevraagd. In deze fase van de inwijding zit hij niet echt in zijn fysieke lichaam maar in zijn uittredingslichaam. De sensaties die hij in deze fase van zijn inwijding krijgt, doen heel fysiek aan. Blijkbaar krijgt hij door de concentratie van de inwijdingspriesters en de lichtende geesten/engelen uit de metafysische energiewereld (het hiernamaals) een aparte werkelijkheid te beleven die ppk veel te maken heeft met zijn positie in de Grote Piramide. Door deze aparte werkelijkheid kan hij heel intens de uitdagingen van de aarde als planeet beleven met draaiing om de aardas, magnetisme, wind, water en aardbevingen. Een voordeel hiervan is dat de werkelijkheden, net als in een droom, elkaar snel kunnen afwisselen, zodat hij in korte tijd veel kan beleven.
Inwijdingsweg gaan met Jezus?
Heb de meditatie ondergaan en de hoofdstukken gelezen.
Hetgeen je beschrijft, vraagt van mij dit herhaaldelijk te lezen in de hoop dat ik me er enigszins mee kan verbinden.
Los daarvan kwam er een andere vraag in mij op: ben jij samen met Jezus deze inwijdingsweg gegaan?
Niet alleen beschrijvend, maar echt gegaan?
Je hebt immers met alles gezien en daarmee toch ook meebeleefd?
Wat mij ook raakte waren de volgende woorden.
‘Het goddelijke moet zich kunnen realiseren in de mens, dat is de basislijn van dit bestaan, generatie na generatie.’
Kan dit betekenen dat alles uit het Goddelijke/de Albron voortkomt en dat alle stadia goddelijk zijn want onvermijdelijk?
De mens ontkomt er toch niet aan met vallen en opstaan tot inzicht/inwijding te komen?
Wel lees je in de energie van Jezus: En ieder moet willen, anders verdwijnt hij uit het koord.
De Liefde, en die vertegenwoordigt Jezus voor mij bij uitstek, vergeeft toch alles?
Inwijdingsweg gaan met Jezus?
Goed dat je de meditatie doet én de hoofdstukken daarbij leest. Oorspronkelijk had ik een werkboek willen maken met alle oefeningen daarin uit de kundalinigroep die samenhangen met het meditatief volgen van deze inwijdingsweg. Dat zou echter een erg dik boek geworden zijn en misschien voor mijn weinigen aantrekkelijk om te lezen. Vandaar dat ik geprobeerd heb het wat meer verhalend te doen, met hoogstens een enkele keer een oefening.
Ik heb deze inwijdingsweg niet alleen beschrijvend gevolgd, maar zo ver dat mogelijk was voor mij, ook op afstand meebeleefd. Dat maakte het voor mij veel échter en gevoelsmatig een bijzondere en diepe beleving. Ik hoop wel dat mensen die zich op de Christ-Force energie afstemmen gemakkelijker toegang krijgen tot het meebeleven van deze inwijdingsweg.
Tja, en wat betreft dat zinnetje uit het achtste hoofdstuk: Jezus: “Ik dank jullie voor het leven dat het mij mogelijk maakt hier te staan en te doen wat mijn missie is. De lijn van reïncarnatie kan niet zonder mensen die keer op keer nieuw leven voortbrengen. Het goddelijke moet zich kunnen realiseren in de mens, dat is basislijn van dit bestaan, generatie na generatie.
Voor mij betekent dit o.a. dat we in de kern uit de Albron/God voortkomen en via al onze levens dat goddelijke in ons lichaam en onze geest steeds meer moeten gaan realiseren, leven na leven. Dat betekent in de praktijk dat we al doende met vallen en opstaan langzaam maar zeker meer bewust worden. Dat betekent jammer genoeg ook dat we af en toe óp de blaren moeten zitten’ om door te krijgen dat bepaalde dingen niet goed zijn die we ooit gedaan hebben. Het betekent ook dat we door onze daden de kans hebben bij te dragen aan de wereld en de mensheid in wat voor vorm dan ook. We moeten hetgeen we misdaan hebben op de een of andere manier ook weer goed maken. De geestelijke wereld (dus ook Jezus) kan ons daarbij enorm steunen.
Wat betreft vergeving: Ik denk dat het ook een uitdaging is om anderen te vergeven voor wat ze ons hebben aangedaan (en dat gaat over levens heen). En ook ons zelf te vergeven voor de stommiteiten die we ooit begaan hebben. De liefde in ons is dan in mijn beleving essentieel om werkelijk tot vergeving te kunnen komen.
En als iemand dat niet wil, daar niet aan toe is of domweg niet op het idee komt, dan kan het kort of lang duren, misschien zelfs vele levens, maar dan kan er een moment komen van zelfinzicht en compassie die zich ontwikkelt. Dan kan iemand zich anders gaan oriënteren in het leven: minder op macht, eer of materie gericht en meer op liefde, mededogen en opbouw.
Zo kunnen bij aura-readingen vorige levens verschijnen waarvan we ons nauwelijks of niet kunnen voorstellen dat we ooit zo geweest zijn! Dat illustreert dan de lange weg die we gegaan zijn door de levens heen waarbij ons karakter zich al doende ontwikkelt heeft en door de krachten vanuit de diepte van onze ziel de focus is gaan veranderen en we een meer geestelijke oriëntatie hebben gekregen.
En dat zinnetje ‘Wel lees je in de energie van Jezus: En ieder moet willen, anders verdwijnt hij uit het koord’. Ik interpreteer het dat als iemand de weg van het licht niet op wil gaan, hij of zij uit die lichtweg verdwijnt. Zo iemand zal eerst tot het punt moeten komen om innerlijk overtuigd de weg van het licht te gaan voor die persoon weer kan aansluiten op de lichtweg.
Nou, dit is een behoorlijk verhaal geworden Clasina, maar leuk dat je me die vragen gesteld hebt, dat zet mij ook weer aan het denken en voelen. Kun je hier iets mee?
Onze eigen inwijdingsweg gaan
Hartelijk dank voor jouw reacties op mijn vragen en opmerkingen.
Waardeer dit heel erg omdat het mij ook weer raakt en zelfs ontroert, al weet ik niet waar dat laatste dan weer door komt.
Vanmorgen kwamen er zelfs tranen uit het ‘niets’!
Naast hetgeen het volgen van de inwijdingsweg van Jezus bijdraagt aan bewustwording, alles in ons en wat ons omringt komt aan de orde, kwam ook de vraag in mij op dat we toch elk onze eigen inwijdingsweg gaan, uniek voor ieder mens?
Je zegt dat we IN DE KERN uit God/de Albron komen. Dat deze kern zich kan ontwikkelen en dat we geleidelijk aan, via vele levens, steeds meer vanuit deze kern kunnen gaan leven en dat het een wilsdaad is vanuit deze kern te willen leven en het Licht te zoeken. ‘Goden zij dank’ dat deze kern ondanks verblindheid, onaangetast blijft, dat kan niet anders en dat geeft hoop!
Het is voor mij te groots er vanuit mijn onwetendheid in het algemeen zinnige dingen over te zeggen.
Jij hebt meer inzicht dan ik.
Mijn eigen ervaring is dat de GROND (een ander woord voor hetzelfde) van ons bestaan onuitsprekelijke Liefde is.
Een ervaring waar zoveel ‘Heiligheid’ aanwezig was, dat ik er niet over kon spreken en voor moest knielen.
Dat heb ik al eens gedeeld.
Heb dat toen ervaren als dat alle mensen ten diepste geborgen zijn, ondanks alles, maar om met jouw woorden te spreken, wij dan wel eerst tot diep inzicht moeten komen om dat te kunnen ervaren en van daaruit te leven?
Ga de hoofdstukken herlezen!
Fijn dat we hierover kunnen uitwisselen!
Wens jou een mooie, inspirerende dag toe!