03 De tunnel tussen de Sfinx en de piramide: confrontatie met de vier elementen

Ieder mens moet in zijn aardse leven de confrontatie aangaan met de vier elementen, te weten het water, het vuur , de aarde en de lucht. Dat is niet altijd gemakkelijk, soms gaat die confrontatie tot het uiterste want in het water kunnen we verdrinken, door het vuur kunnen we  ons verbranden of op steile hellingen kunnen we onze balans verliezen en diep vallen. In de onderaardse verbindingstunnel tussen de Sfinx en de Grote Piramide (zie figuur 3.1) staat de confrontatie met deze vier elementen centraal. 

Figuur 3.1: Tussen de Sfinx en de oostkant van de Grote Piramide (rechts) loopt onderdoor de zevenhonderd meter lange tunnel van de inwijdingsweg[1]
 

Het meditatief beleven van dit deel van de inwijding kan helpen om de persoonlijke betekenis die ieder van deze elementen voor ons heeft, meer bewust te worden. Geprobeerd is de inwijdingstocht zo te beschrijven dat je je kan inleven in de situatie ter plaatse. De teksten van de dialogen zijn zo goed mogelijk weergegeven maar hebben overigens niet de pretentie om helemaal letterlijk zo gezegd te zijn. Mogelijk krijg je ook rechtstreeks beelden of gevoelsindrukken van de inwijding van Jezus als je je daarbij in zijn energie verplaatst. Dat kan de intensiteit en echtheid van de beleving van deze inwijding voor jou persoonlijk sterker maken. 

De vier elementen

In de eerste fase van de piramide-inwijding staan de vier elementen water, vuur, aarde en lucht, centraal. Het zijn de vier elementen die ook al door de oude Grieken onderscheiden werden. Zo verkondigde de Griekse wijsgeer Empedocles al meer dan 2400 jaar geleden (hij leefde van ca. 490 tot 430 v.Chr.), de theorie dat alle stoffen waren opgebouwd uit vier elementen: water, aarde, lucht en vuur (zie figuur 3.2[2]). Deze kunnen zich in verschillende verhoudingen met elkaar verenigen om het aanschijn te geven aan de wereld om ons heen. Interessant is dat door de oude Grieken met name Aristoteles, ook een vijfde element werd onderscheiden, ether, waar de kosmos zelf van gemaakt was. Volgens Plato (in Timaeus) is dat het element dat bezielt en de levenloze materie ordent. Door middeleeuwse alchemisten werd het later de quinta essentia genoemd, de ‘kwintessens’.

Figuur 3.2: Symbolische voorstelling van de vier elementen
 
In ons leven hebben we met de vier elementen, die de fysieke kant van het leven op aarde betreffen, intensief te maken en moeten we er ons toe verhouden. We bestaan bijvoorbeeld voor meer dan de helft uit water en zonder lucht zouden we niet kunnen leven. Ook de inwijdingskandidaat moet zich tot deze vier elementen verhouden en de uitdaging die ze bieden, kunnen overwinnen.
 

1. Confrontatie met het element water

Als Jezus zich door de opening aan de linkerflank van de Sfinx laat zakken en dan loslaat, heeft hij op dat moment geen grond meer onder zijn voeten. Omlaag vallend komt hij terecht in het koude water onderin deze schacht. Boven hem sluiten de priesters de opening door de toegangssteen weer op zijn plaats te schuiven. Hij houdt zijn adem in terwijl hij kopje onder gaat in het water, waar de kou hem een schok bezorgt. Bliksemsnel weet hij zich te herstellen, gebruikt zijn intuïtie en richt zich op de zijkant van de schacht. Hij moet onder water langs een stenen balk zwemmen en voelt dan even verderop een vloer onder zijn voeten. Hij loopt die vloer op en komt zo stap voor stap uit het water. Eerst moet hij nog gebogen lopen omdat er in de opgaande gang een laag plafond is. Kletsnat zoekt hij zijn weg verder in deze gang. Het is meer dat hij intuïtief aanvoelt hoe de gang loopt dan dat hij deze duidelijk ziet. Het is duister om hem heen en hij moet volledig vertrouwen op zijn innerlijke, intuïtieve waarneming. De confrontatie met het element water heeft hem koud, doornat én alert gemaakt. De fysieke uitdagingen van deze tocht, beseft hij, zijn keihard.
 
Als hij bijna bij het einde van deze gang is gekomen, ziet hij voor zijn geestesoog een licht verschijnen met daarin het gezicht van de hoofdpriester en hoort hij zijn stem:
“De zeeën en oceanen hebben je gevoed, ze hebben je het leven gegeven. Het element water is essentieel en je hebt het overwonnen, maar het vuur nog niet. Zonder vuur en licht geen leven. Ga verder en bepaal of je links of rechts wilt gaan. Het één geeft dood en verderf, het andere leven”. Deze uitspraak van de hoofdpriester, die zo onverwacht voor hem verschenen is, geeft meer diepte aan de ervaring die hij daarnet heeft opgedaan, maar ook worden nieuwe uitdagingen aangekondigd.
Jezus antwoordt de hoofdpriester door innerlijk te zeggen: “ik ga verder”.
Verderop in de gang kan hij kiezen: een gang naar links of een gang naar rechts. Hij stelt zich intuïtief in op de linkergang en dan op de rechter. Links voelt het aan alsof het leven naar beneden draait en vast komt te zitten. Het geeft hem een naar gevoel in zijn lichaam. Rechts wordt het beeld lichter alsof daar het leven kan opbloeien. Dit beeld is niet alleen lichter maar het voelt ook lichter, alsof daar het leven zich verder kan ontwikkelen. Hij kiest de rechtergang.
 

2. De uitdaging van het element vuur

Jezus loopt de rechtergang in waar het plafond gaandeweg lager wordt zodat hij steeds meer gebukt verder moet lopen. Het ruikt er naar rook alsof er een vuur gestookt wordt. Even verderop wordt de rookgeur sterker en komt hij bij een steen die de gang afsluit. Onder die steen wordt een vuur gestookt en het is daar gloeiend heet; in het midden van de steen zit een opening. Om verder te komen moet hij op de een of andere manier hierlangs zien te komen, maar dat ziet er hopeloos uit. Opnieuw verschijnt het beeld van de hoofdpriester voor zijn geestesoog.
“Bedenk voor je verder gaat, dat het vuur je kan verbranden. Eén onoordeelkundige actie en je kan ernstige wonden oplopen. Met vuur moet met zorg worden omgegaan. Om ervan te genieten moet het nabij zijn, om schade te vermijden veraf. Vind de weg van de balans!”
 
Jezus staat nu voor de gloeiend hete steen en rook kringelt erlangs omhoog. Opnieuw gaat hij bij zichzelf te rade en overweegt de mogelijkheden. Links erlangs is niet doenlijk door de hitte en evenzo het gat in het midden, waar het ook veel te heet is. Dan ontdekt hij rechtsonder bij de steen een kleine opening, die misschien net voldoende ruimte biedt om daar liggend doorheen te komen. Die plek is voldoende ver van het hete gedeelte van de steen af om niet te verbranden en zijn natte kleren zullen hem daarbij wat bescherming bieden. Als hij gaat liggen, voelt hij de hitte van de steen en vraagt zich af of dit doenlijk is. Maar ook realiseert hij zich dat dit de enige mogelijkheid is. Eerst gaat hij met zijn voeten en benen door de opening. Vervolgens draait hij zich op zijn zij en voelt de hitte op zijn rug stralen. Hij kan nu met zijn lichaam door het gat schuiven. Op het laatst draait hij weer op zijn rug en gaat met zijn hoofd door de opening. Als hij aan de andere kant weer rechtop staat, gloeit zijn gezicht nog van de hitte en dampen zijn kleren, maar hij heeft geen brandwonden opgelopen. Even neemt hij tijd om bij te komen van deze beproeving en loopt dan voorzichtig verder in de duistere gang.
 

3. Overwinning van het element aarde

Nu Jezus voorbij de hitte van het vuur is gekomen, komt hij in een stuk van de gang met een laag plafond waar hij gebukt moet lopen alsof een gewicht op hem rust. De gang gaat geleidelijk aan naar beneden. Weer ziet hij het beeld van de hoofdpriester voor zijn geestesoog verschijnen en hoort hij innerlijk zijn stem:
“Het vuur en het licht van de zon geven leven op aarde. Hiermee kun je je verwarmen, je kunt ervan genieten, je hebt het nodig. Maar het vuur kan ook teveel zijn je kunt je eraan aan branden, erdoor verschrompelen erdoor verbranden. Je moet de goede afstand tot het vuur bewaren en dan is het een weldaad. Je kunt verder, het vuur heb je achter je gelaten maar nu heb je kracht nodig. Kracht om met materie om te gaan, met de aarde. De kracht om een steen te verplaatsen, op die manier kun je een daad stellen en je leven op aarde vormgeven. Als je dat niet lukt, kun je ook door de aarde verpletterd worden. Ben je bereid om de volgende uitdaging aan te gaan?” De woorden van de hoofdpriester verwijzen naar het derde element, de aarde. Jezus antwoordt innerlijk: “ik ben bereid”.
 
Verderop in de gang gaat hij linksaf en loopt een langzaam oplopende gang in. Hij is alert, want hij verwacht hier ergens de volgende uitdaging. Het plafond in de gang wordt gaandeweg steeds lager en maakt het lopen moeilijker. Lopend drukt het bovenste deel van zijn rug tegen het plafond aan, zo laag wordt de gang. Het geeft een wat benauwd gevoel. Dan komt hij bij het einde van de gang die bijna geheel afgesloten is met een steen. Aan de rechterkant is nog een smalle spleet ruimte over. Hij trekt aan de steen maar daar is geen beweging in te krijgen. Hij trekt nogmaals maar de steen verschuift geen millimeter. Hoe nu verder? Hij voelt zich ingesloten in deze gang en het gaat door hem heen “dat er toch ergens een manier moet zijn om hierdoor te komen”.
Hij stelt zich intuïtief in op de steen en de mogelijkheden om hier langs te komen. Met zijn innerlijke ogen kijkt hij door de steen heen en ziet dat de steen een draaimogelijkheid heeft, schuin om zijn lengteas. Geholpen door zijn intuïtieve indrukken gaat hij met beide handen in de spleet rechts, krijgt houvast aan de achterkant van de steen en trekt uit alle macht aan de steen, die op een bepaald moment eindelijk meedraait. Er komt een doorgang vrij waar Jezus zich met de nodige moeite doorheen kan wringen.
 

4. Test van het element lucht

Aangekomen in de gang aan de andere kant van de draaisteen, hoort hij weer een stem en ziet hij een licht met het beeld van de hoofdpriester, een grijs, bebaard hoofd: “De aarde, moeder aarde, heb je overwonnen. Haar heuvels heb je gezien, haar prachtige dalen, zonder de rijkdom van de natuur die op haar groeit zou er geen leven zijn. De aarde omarmt je, voedt je, is je metgezel, maar toch moet je rekening houden met haar diepe dalen waar je in kunt vallen. Haar rotsen en stenen waardoor je je kan verwonden. Ga nu verder. Je hebt het vuur en de aarde overwonnen, en het water dat je kan verzwelgen. Je hebt de kracht getoond die nodig was om de steen te openen die de gang afsloot. Nu moet je de leegte, de lucht overwinnen, de leegte waardoor je verloren kan raken en door je angst niet meer weet wat te doen en dan kan omkomen. Kies wat je wilt: hier ophouden of verder gaan. Luister naar je innerlijk en beslis voor jezelf.” Daar staat hij in deze koude gang, diep onder de grond, maar hij is helemaal gericht op voortgaan en antwoordt: “ik ga verder”.
 
Jezus loopt nu voorzichtig verder aan de rechter zijkant van een langwerpige ruimte of gang waarin hij beter rechtop kan staan. Met zijn geestelijke ogen ziet hij vaag de vloer van deze gang die al lopend verandert. De vloer is niet meer vlak, maar gaat over in stenen pijlers waar hij overheen moet stappen, van de ene pijler naar de andere. Bij een misstap kan hij diep tussen de pijlers vallen. De overgang van het element aarde naar het element lucht is blijkbaar begonnen! Hij moet zijn voeten heel zorgvuldig plaatsen om niet uit te glijden. Hij is gespannen en houdt ‘zijn hart vast’ of alles goed gaat. Innerlijk weet en voelt hij precies wat hij moet doen maar iedere stap is kritiek en hij moet alle aandacht houden bij het contact met de aarde via de smalle pijlers. Het lukt hem om zonder te vallen aan het eind van deze gang te komen waar hij in een nieuwe ruimte komt bestaande uit een langzaam aflopend stuk gang. Even verder ziet en voelt hij dat hij bij een muur komt. Een muur zonder doorgang althans niet beneden waar hij staat. Met zijn geestesogen ziet hij dat hoger in de muur wel een opening is. Hij voelt met zijn handen dat er uitsteeksels en inkepingen in de muur zitten en klimt voorzichtig via deze oneffenheden omhoog. Hij komt bij het gat in de muur, maar voelt en ziet dat daarachter een leegte gaapt. Hoe hier doorheen te komen?
Hij kruipt in het gat en gaat op de rand zitten met voor zich de leegte. Dan begint het beeld van een muur aan de overkant op te doemen. Een muur waarin hij een opening ziet, hier zal hij naar toe moeten. Het lijkt verleidelijk om in de ruimte langs de muur omlaag te klimmen om op de een of andere manier te proberen door de donkere diepte de andere kant te bereiken. Maar nergens ziet hij een houvast om omlaag te klimmen en aan de overkant weer omhoog. Hij stelt zich in op zijn missie, wat hij hier komt doen en dat geeft hem een nieuwe impuls. hij richt zich half op, staande met één been in het gat en zich met één hand vasthoudend aan de bovenrand. Ineens zwiept een touw zijn kant op en hij beseft in een flits, dat dit zijn kans is. Hij grijpt meteen het touw vast, zet zich met één been af en zwaait hangend aan het touw door de lucht naar de overkant. Hij springt op de onderrand van de opening aan de andere kant van de ruimte, en pakt de rand van de opening in de muur vast. Gehurkt zit hij op de rand van die muur en laat dan het touw gaan. Vervolgens gaat hij voorzichtig door deze opening en klimt aan de andere kant naar beneden. Hier ziet hij dat hij in een smalle gang is uitgekomen. Hij realiseert zich dat hij de confrontatie met de vier elementen heeft doorstaan!
 

Vervolg van de inwijdingstocht: Keuze voor de innerlijke mens

Staande in de smalle gang verschijnt opnieuw het beeld van de hoofdpriester en hoort Jezus: “De vier elementen zijn een aanzet tot de inwijding. Maar het gaat om de innerlijke mens en dat de inwijdingskandidaat daaraan trouw kan blijven, in wat voor omstandigheden dan ook. Kies nu of je toegang wilt krijgen tot deze innerlijke mens, de krachten die daar spelen, de verleidingen en verlokkingen, de energieën die je mee kunnen slepen, die je gek kunnen maken maar die je ook boven je zelf kunnen uittillen. Als je daarna weer terugkomt in je menselijke ‘ik’, kan het zijn dat je niet meer weet hoe je met beide voeten op de grond kunt komen. Kies je voor deze innerlijke weg? Heb je de kracht om die te dragen? De kracht om al die energieën aan te kunnen?”
Na het overwinnen van de vier elementen, voelt dit voor Jezus als een nieuwe last die eraan komt. Een ongewisse last, de menselijke geest en het gevoel hebben vele dimensies en sommige ongekend diep en hoog. Hij beseft dat een enorme uitdaging op hem afkomt, maar innerlijk voelt hij dat hij de kracht en de wil heeft om dit aan te gaan. “Ja,” antwoordt hij innerlijk “ik kies voor deze weg en ik heb de kracht om deze aan te gaan”.
 
Hij loopt de gang verder in en komt bij een stenen paneel dat de doorgang verspert. Op een eerste impuls om tegen het paneel te duwen gaat hij niet in. Hij stelt zich innerlijk in en ziet met zijn geestelijke ogen de constructie van deze deur. Hij pakt vervolgens rechtsonder het paneel beet, net op de plek waar hij met zijn hand een spleet in kan en trekt het naar zich toe. Met een grote krachtsinspanning kan hij het paneel wat om zijn lengteas laten draaien waardoor hij er met enige moeite net langs kan. Hij is nu vlak bij de lange ondergrondse gang en kamer in de Grote Piramide. Verderop rechts is er een nis in de gang, hier loopt hij naar toe.
 
Reflecties
De beelden van de inwijdingstocht waren voor mij indrukwekkend en soms ontroerend. Beelden die ook bij herhaling van de aura-readingen na weken, maanden en zelfs jaren, hetzelfde bleven, alleen kwamen er gaandeweg meer details naar voren. Ik vroeg mij wel af of de beschrijving van deze tocht aanknopingspunten had met het piramidecomplex zoals ze dat nu kennen of met onderzoeken en boeken daar over? Daarom hier een aantal reflecties.
 

·    De bouwmeesters van de piramides

De eerste reflectie gaat over een boek van Jozef Rulof, ‘Het ontstaan van het heelal´[3] dat me jaren geleden op het spoor zette van de bijzondere betekenis van dit piramidecomplex. Volgens het trancemedium Jozef Rulof waren duizenden jaren geleden de bouwmeesters van het piramidecomplex en de farao speciaal geïncarneerd om dit complex tot stand te brengen. In de hogere lichtsferen waar vanuit hun zielen incarneerden, hadden ze de opdracht gekregen dit piramidecomplex op aarde te bouwen. Eerst kregen ze in hun lichtsfeer de inspiratie en informatie om het hele complex in al zijn betekenissen te kunnen begrijpen en te kunnen bouwen. Toen de tijd van realisatie gekomen was, gingen ze allemaal incarneren bij Egyptische gezinnen en konden een studie doen.
Tijdens een aura-reading van iemand die in een vorig leven had meegewerkt aan de bouw van de Grote Piramide, kreeg ik ook enkele beelden van deze bouwmeesters en hun activiteiten. Ik zag dat ze in hun jeugd al een stralende aura om zich heen hadden. Op een bepaald moment komen ze bij elkaar en gaan ze het bouwterrein verkennen. Ze stellen zich innerlijk in op de opdracht om een goddelijk bouwwerk te bouwen. Ze krijgen via de weg van de inspiratie stap voor stap de informatie door van het hele bouwwerk. Als ze op een bepaald moment gezamenlijk alle informatie bij elkaar hebben voor het complete bouwwerk kan de fysieke realisatie ervan beginnen. Ze stellen zich voor die realisatie in op de mogelijkheden die het volk van Egypte te bieden heeft en wat er nodig is voor de bouw. Afgevaardigden worden uitgezonden om overal de geschikte mensen uit te nodigen om mee te werken aan de bouw. Het was een eer om hier aan deel te mogen nemen.
 
Een aantal bouwmeesters van de piramides was voortdurend aanwezig op het bouwterrein en trad regelend op. Ieder steen moest goedgekeurd worden alvorens te worden geplaatst in het geheel. Voorafgaand aan de plaatsing werd een steen ingestraald met energie en informatie. In het besef van de betekenis van het bouwwerk, wisten deze bouwmeesters ook precies de betekenis van iedere steen in het geheel. Vanuit die kennis waren deze mensen in staat om de stenen gericht in te stralen. Tijdens de aura-reading kreeg ik hier ook beelden van en zag ik zo’n steen transparant wit stralend. De betekenis van de steen die voor mijn readee van belang was, kon ik helderziend aflezen! Zo is het hele complex een enorme boodschap aan de mensheid én aan iedere mens.
 
 
De volgende reflecties gaan achtereenvolgens over: de schacht(put) bij de Sfinx (de water uitdaging), de aantrekkingskracht van het water, de keuze van de gangen, een schacht tussen de Sfinx en de Grote Piramide (de vuur uitdaging), een schacht op het Gizeh plateau ten zuidoosten van de Grote Piramide (de luchtuitdaging), de volgorde van de vier elementen en radarwaarnemingen van tunnels en ondergrondse ruimtes bij de piramides.
 

• De schacht bij de Sfinx (de wateruitdaging)

De toegang tot de inwijdingsweg bij de linkerflank van de Sfinx loopt parallel met het verhaal van Willem Witteveen in zijn boek over de Grote Piramide[4]. Volgens hem zijn er zelfs aan beide zijden van de Sfinx ‘waterputten’ gevonden. Wel zijn deze putten dichtgemetseld en dus niet zomaar toegankelijk. Ter plekke zijn volgens hem ook onderaardse tunnels gevonden, maar niet verder onderzocht omdat ze archeologisch niet interessant zouden zijn. Dat de gevonden tunnels in het piramidecomplex gedeeltelijk onder water staan hangt waarschijnlijk samen met de bouw van de Aswandam (gebouwd van 1960 tot 1971), waardoor het grondwaterniveau acht meter gestegen[5] is.

·    De zee trekt, een persoonlijke ervaring

Om beter contact te krijgen met de spirituele dimensie van de vier elementen kun je je daarop meditatief instellen. Zo had ik zelf een aparte ervaring met het element water toen ik in Nederland op het strand langs zee liep en me heldervoelend en helderziend op haar instelde. Het voelde anders dan de lucht waarin lagen van rustige of woelige metafysische energie te voelen waren. Anders ook dan de aarde, die stevig was om over te lopen en op te staan. De zee voelde ik ‘trekken’ bij mij, ergens midden in mijn lijf ter hoogte van mijn middenrif (derde chakra). In m’n gevoel ging ik die kracht volgen, ik wilde weten waar die me naar toe leidde. Ze bracht me ver weg in zee naar een warm voelend stuk water. Ik had het gevoel alsof ik als een vis daar heerlijk kon genieten van dat warme water. Was dit een herinnering aan het oerbegin van het leven? Na de meditatie trok ik mijn energie die ik op de zee had ingesteld, weer naar me toe en liep verder, terwijl ik de zee toch nog wat aan me voelde trekken…
 

• Linker- of rechtergang?

De keuze voor de linker- of rechtergang vlak na de wateruitdaging is een wonderlijke. De linker leidt naar het vastlopen van het leven, de rechter naar de opbloei ervan. Waar kan dit mee te maken hebben? Ik weet het niet maar een mogelijkheid is ons DNA, onze kern met onze erfelijke gegevens, dat bestaat uit een rechtsdraaiende, dubbele helix. Deze voorkeur voor een bepaalde moleculaire draaiing moet al heel vroeg in de evolutie tot stand zijn gekomen, want alle levende wezens hebben deze voorkeur! Overigens zijn alle aminozuren in ons, de bouwstenen van eiwitten, weer linksdraaiend!
 

·    Een schachten tussen de Sfinx en de Grote Piramide (de vuur uitdaging)

Op het Gizeh plateau tussen de piramides zijn op enkele plaatsen schachten aangetroffen. Mogelijk dat één van deze schachten met deze inwijdingsstap te maken hebben. Als voorbeeld hier een foto (figuur 3.3) van de ‘Campbell’s tomb’ schacht[6] die in het gebied tussen de Sfinx en de Piramide is gevonden.

Figuur 3.3: Campbell’s tomb, schacht van de uitdaging van het element ‘vuur’?
 
Campbell’s Tomb is genoemd naar kolonel Patrick Campbell, de Britse consul die het werk van twee piramide-onderzoekers, Howard Vyse en Giovanni Caviglia, ondersteunde. De schacht werd in 1830 door deze onderzoekers uitgegraven. Het was een grote schacht van 8 x 9 meter en meer dan 30 meter diep! Hier werden een aantal sarcofagen gevonden van de 26e dynastie vandaar de naam ‘tomb’. Het piramidecomplex werd overigens al in de vierde dynastie gebouwd, tweeduizend jaar eerder. De gevonden sarcofagen moeten dus veel later in deze schacht geplaatst zijn.
 

·    Een schacht op het Gizeh plateau ten zuidoosten van de Grote Piramide (de luchtuitdaging)

Tussen de Sfinx en de zuidoost kant van de Grote Piramide is ook een schacht[7] gevonden (zie figuur 3.4) waar aan beide kanten een tunnel zichtbaar is. Dit doet denken aan de schacht voor de uitdaging van het element ‘lucht’ waarbij de kandidaat door de lucht, hangend aan een touw, van de ene naar de andere kant moest zien te komen.

Figuur 3.4: Schacht met tunnels: de uitdaging van het element ‘lucht’?
 
Nader onderzoek zal moeten uitwijzen of dit de schacht is die hoort bij dit deel van de inwijdingstocht.
 

·    Volgorde van de elementen

Bij deze inwijdingstocht komen de vier elementen in een speciale volgorde naar voren: eerst het water, dan het vuur, vervolgens de aarde en tenslotte de lucht. De vraag is wat de betekenis is van deze volgorde. Hierbij een poging die voortkwam uit een meditatie over dit onderwerp. Zo kreeg ik beelden die hoorden bij de evolutie van de mens vanaf een eencellig organisme in het water tot een mens die zich opricht. De vier elementen laten zich in deze meditatie zien als zeer diepe ervaringen en krachten in ons. Ze verbinden ons met de oerervaringen van een mens in wording.
 
(1) Het water als het oerelement waaruit we voortgekomen zijn;
(2) Het vuur in de betekenis van ´naar het licht toetrekken´, naar het wateroppervlak om daar de warmte en energie van de zon te ervaren, en zich daardoor te ontwikkelen;
(3) De aarde: tijdens de evolutie zijn we ooit als amfibieën vanuit de zee het land opgegaan. Daar hebben we de zwaarte van een lichaam leren voelen; daar voelden we hoe het is om je met je lichaam te verplaatsen over het land en in de aarde te wroeten;
(4) De lucht: het hoger komen, eerste met vleugels en dan kruipend, en vervolgens, als de evolutionaire ontwikkeling doorgaat, zich oprichtend. De mens kan zich, op een veel later moment in zijn ontwikkeling, richten op het hogere: de geestelijke bewustwording.
Mogelijk dat dit laatste, de geestelijke bewustwording, verwijst naar het vijfde element dat de oude Grieken onderscheidden: de kwintessens (zie figuur 3.5), oftewel het vijfde element dat het wezenlijke is, de niet-materiële essentie.

Figuur 3.5: Het vijfde element, de kwintessens, symbolisch voorgesteld[8] (Afkomstig van de website van Centre Quintessens)

·    De aard van de uitdagingen van de elementen

Ieder van de vier elementen daagt de kandidaat op een geheel eigen wijze uit en het lijkt erop dat de soort uitdaging verband houdt met het karaktertype dat hoort bij een element. In sommige spirituele stromingen worden de vier elementen gekoppeld aan karaktertypes. Dat is niet zo vreemd, want in het gewone leven kunnen we daar wel wat van waarnemen, bijvoorbeeld het element vuur, ‘vurig iemand’, of aarde, ‘voeten in de klei’. Ieder karaktertype heeft zowel sterke als zwakke kanten. Het lijkt erop dat in de inwijdingsweg daar op wordt ingespeeld zodat de kandidaat bij iedere uitdaging de zwakke kant van een karaktertype moet overwinnen.

Van het watertype wordt gezegd dat deze leeft vanuit het gevoel en gevoelig is en daardoor snel gekwetst kan worden. De wateruitdaging in de inwijdingstocht vereist dat de kandidaat de schok van het in het koude water vallen (de ‘kwetsing’) snel opvangt. Dus door tegenwoordigheid van geest de zwakke kant van dit karaktertype overwint. Het vuurtype leeft sterk vanuit zichzelf, is vurig en kan in het vuur van zijn enthousiasme soms te ver doordraven. Bij de inwijdingsuitdaging zou het vuurtype impulsief door de centrale opening van de hete steen kunnen gaan, iets wat slecht zou kunnen aflopen. Pas door met intuïtie en beleid te werk te gaan overwint de kandidaat deze uitdaging. Hetzelfde geldt voor het aardetype dat op het concrete en tastbare is ingesteld. Voor de uitdaging van de blokkerende steen zal hij niet alleen praktisch en krachtig moeten zijn, maar zijn intuïtie nodig hebben om de steen op de goede manier te draaien zodat een opening vrijkomt. En voor het lopen over de  pilaren, waarbij overigens het element ‘lucht’ al in zicht komt, is gevoel voor balans nodig. Het luchttype tot slot, kan gemakkelijk het grotere geheel overzien en is verstandelijk goed ontwikkeld. Maar in de inwijdingsuitdaging moet de kandidaat bij de luchtschacht heel concreet de kans grijpen van het zwiepende touw en daarmee de luchtuitdaging overwinnen. Omdat ieder mens de karaktertypen van de vier elementen in meerdere of mindere mate in zich heeft, moet blijkbaar iedere inwijdingskandidaat de uitdagingen van alle vier de elementen overwinnen. 

·    Radarwaarnemingen van tunnels en ondergrondse ruimtes bij de piramides

Enkele jaren nadat we in de kundalinigroep bovenstaande meditaties hadden gedaan, kreeg ik een boek^[9] in handen waarin verteld werd van een onderzoek uit de negentiger jaren van de vorige eeuw in het piramidecomplex. Met behulp van grondradar is het gebied tussen de Sfinx en de piramides onderzocht op ondergrondse ruimtes en kamers en daarvoor werden aanwijzingen gevonden. In 2006 heeft een ander team onder leiding van Abbas Mohamed Abbas, van de National Research Institute of Astronomy and Geophysics, een uitgebreide grondradar (GPR) scan uitgevoerd bij verschillende delen van het plateau van Gizeh. Het team ontdekte holtes diep in de rotsbodem, een aantal zelfs op 25 meter diepte, met verscheidene tunnels van vier tot vijf meter breed.
Met grondradar zijn ook ruimtes onder de Sfinx ontdekt, een ondergrondse tunnel tussen de Sfinx en de grote piramide en een tunnel tussen de piramides. Ze lopen verrassend parallel met de helderziende waarnemingen van de inwijdingsweg. De Franse ingenieur Jean Varicel suggereerde (volgens Robert Bauval in zijn boek ‘De boodschap van de Sfinx’, 1996, p. 205) op basis van geologische gegevens, dat er een zevenhonderd meter lange tunnel is van de Sfinx naar de Grote Piramide. In de plattegrond van figuur 3.6 is met oranje pijlen het mogelijke verloop van deze verbindingstunnel geschetst. In de readingen die over dit stuk van de inwijdingsweg zijn gedaan, komt naar voren dat deze weg hier en daar bochtiger is, dan hier staat aangegeven.

Figuur 3.6: Plattegrond van het piramidecomplex van Gizeh met in oranje pijlen het mogelijke verloop van de ondergrondse, zevenhonderd meter lange verbindingstunnel van de inwijdingsweg.