Terugblik op een verlichting: (3) Hogere initiaties
Verslag van een vorig leven in India waar iemand een staat van verlichting bereikte. In de vorige blogberichten wordt beschreven hoe deze persoon op zoek gaat naar een leermeester en spirituele initiaties krijgt waarbij zijn kundalini-systeem in een aparte energietoestand wordt gebracht. Dit geeft hem een eerste eenheidservaring.
Eén worden met het licht van het eeuwige[1]
De tweede initiatie
Dan op een dag als alle andere dagen, wordt hij ineens bij zijn leermeester geroepen. Met een gevoel van ‘niet voorbereid zijn’, maar ook met een zekere verwachting gaat hij naar hem toe. De leermeester vraagt hem naar de vorderingen met zijn oefeningen en hij vertelt dat hij intensief oefent maar ja, hij mist eigenlijk het gevoel dat hij vordert, hij boekt weinig vooruitgang meer. De meester adviseert hem om toch de oefeningen te blijven doen “Wat is je diepste wens?” vraagt hij ineens. “Eigenlijk is dat één worden met het goddelijke, het licht van het goddelijke, geëerde meester.” “Het zij zo,” hoort hij hem mompelen. Hij voelt wat veranderen in zijn lichaam, iets ongrijpbaars verandert er in zijn energiesysteem. “Je kunt gaan” zegt de leermeester, “maar hou je discipline van de oefeningen gaande.” Hij dankt de meester en gaat weer terug naar het huisje waar hij zijn slaapplek heeft en gaat voor het huisje zitten. Hij blijft zich wat vreemd voelen maar kan het niet goed benoemen. Bij zijn stuit, maar ook boven in zijn hoofd lijkt iets te veranderen.
’s Nachts droomt hij vreemd, alsof hij vleugels heeft en probeert te vliegen. Dat gaat een beetje maar na een paar vleugelslagen moet hij weer gewoon lopen. En dat herhaalt zich een aantal keren: vliegen, lopen, vliegen, lopen.
Vliegen in de droom[1]
De volgende morgen voelt hij sterkere energieën dan hij gewend is door zijn rug gaan. Voor zijn geestesoog ziet hij zijn ruggengraat als een stralende lichtstaaf die zelfs wat uit zijn kruin steekt. Als hij zich concentreert op het licht boven zijn kruin, merkt hij dat dat licht vanaf zijn kruin een eind omhoog gaat. In dat licht gaat hij mee en voelt zich er meer in opgenomen. Als zijn concentratie op het licht minder wordt, komt hij terug in zijn lijf. Zijn medeleerlingen kijken ook anders naar hem, nu hij zijn tweede initiatie (want dat is het!) gekregen heeft. Ze willen zien of hij al verlicht is, of ze dat aan zijn ogen kunnen zien.
De aarde wordt minder aantrekkelijk
In de weken en maanden daarna merkt hij dat de aarde minder aantrekkelijk voor hem wordt, dat het opgaan in het licht van het eeuwige boven hem, een gevoel geeft van ‘eindelijk, ik ben nu bij het goddelijke licht en dus vlakbij het goddelijke’. Terug in zijn lichaam praat hij wat waziger. De ervaring met dat licht van het eeuwige maken hem minder concreet, hij heeft er ook niet goed woorden voor. Sommige heilige teksten begrijpt hij ineens een stuk beter, hij herkent in sommige teksten iets van zijn eigen ervaring. Hij doet zijn werk in de ashram nog steeds getrouw, maar is afweziger, meer geneigd weg te zweven in de gevoelens waarmee het licht van de eeuwigheid gepaard gaat. Jaren duurt het voordat deze eenheidservaringen een plek in hem hebben gekregen. Half loopt hij op aarde, half zweeft hij in het licht van het eeuwige. Tijdens discussies en contacten met zijn medeleerlingen is hij soms helder, maar dan weer wat afwezig. Zijn leven speelt zich in twee werelden af.
De leermeester heeft hem opgedragen bepaalde heilige teksten met nieuwe leerlingen te bespreken. Hier kan hij een deel van zijn nieuwe kennis en inzichten kwijt, hoewel hij zijn best moet doen niet weg te zweven. Na jaren gaat hij missen dat hij niet langer in het licht kan blijven dat hij iedere keer weer terug moet naar het aardse. Het gevoel groeit dat hij de aarde wil loslaten en opgaan in het licht van het eeuwige. Dan zal hij zijn aardse leven kunnen achterlaten en het goddelijke licht deelachtig worden. Die gedachte wordt als een kracht die in hem groeit, die hem verder stuwt naar een besluit hierover. Hij wil weg van de aarde! Steeds meer gaat hij zijn leven nu hierop richten.
De derde initiatie
Er verstrijkt weer een jaar en nog een, en langzamerhand voelt hij zich er klaar voor. Hij wil naar het goddelijke, weg van het aardse. Hij is al wat ouder als zijn leermeester hem roept. “Hoe is het?” vraagt hij, “wat is je diepste wens?” “Eén worden met het goddelijke, los van de aarde, die wil ik achterlaten.” “Weet je wat dat betekent voor je aardse leven?” vraagt hij. “Geëerde meester, lang is deze wens en verlangen in me, ik ben ermee geboren. Ik voel dat ik eraan toe ben de aarde te verlaten. Alleen het goddelijke kan mij bevrediging schenken, ik ben er niet meer voor het aardse.” “Ben je in staat afscheid van de aardse te nemen ?” vraagt hij. “Het afscheid leeft in mij, geëerde meester, steeds meer laat ik het aardse los. Weinig is er nog maar wat mij hier houdt. Alleen het lichaam is er nog. Mijn geest is al steeds meer vervuld met het verlangen om in het licht te zijn. Die stap wil ik nu definitief maken, geëerde meester!” “Het zij zo” mompelt hij.
Als hij weer weg gaat bij hem, voelt hij een vreemde rust in zijn lijf, speciaal bij zijn wervelkolom. Even later zit hij voor zijn huis en het voelt voor hem als afscheid. Afscheid van de wereld, de zon en de mensen. Het raakt hem niet echt, alsof het iets is dat verder weg van hem is. Hij droomt die nacht weer vreemd. Hij ligt languit, alsof hij op bed ligt, maar hij zweeft in de lucht. Hij gaat hoger en hoger. Het voelt heel zacht, alsof hij in een heel zacht en prettig licht komt. Langzaam verwaast hij in dat licht.
Staat van verlichting[1]
De volgende dag voelt hij sterke energieën opspelen in zijn rug. Hij wordt geroepen door een van de oudere en ervaren leerlingen. Het is tijd voor nieuwe oefeningen. Weer moet hij zich in bepaalde yoga-houdingen richten op het licht boven zijn kruin, maar nu wordt het anders. In gedachten moet hij een buis naar boven creëren waarin hij zichzelf moet verplaatsen, een nieuwe ervaring!
De dagen en weken daarna gaan de nieuwe oefeningen door, hij moet leren alles om zich heen, de hele wereld los te laten terwijl hij omhoog gaat door de buis. Dat gaat steeds beter, de kundalini-energie vanuit zijn stuit en kruin, drukken hem zelfs omhoog. Dan komt er een nieuwe oefening waarbij hij aan de bovenkant van de buis het goddelijk licht aldaar moet leren omvatten. Omhoog gedrukt door de kundalini-energie lukt het steeds beter en iedere keer versmelt hij meer en meer met het goddelijke. Het wordt ook steeds moeilijker weer terug te komen in het aardse. Het gevoel dat boven bij het goddelijk licht zijn thuis ligt, wordt sterker.
De laatste initiatie
Dan op een dag zit zijn leermeester voor hem. “Is dit je diepste wens, opgaan in dit licht van het eeuwige?” vraagt hij. Hij ziet zijn leermeester als door een waas maar heeft zijn vraag gehoord en die dringt tot hem door, langzaam! “Ja,” zegt hij, “het is tijd. Ik moet gaan!” ”Het zij zo” hoort hij zijn meester nog zeggen. Weer gaat hij in meditatie. Boven hem omvat hij het goddelijke licht, vervloeit ermee, wordt er één mee. “God, goddelijke,” mompelt hij, “ik ben thuis, hier moet ik wezen.” Hij voelt zich uitbreiden in een lichtende ruimte en voelt zichzelf als steeds meer alomvattend. “Hier wil ik blijven!” gaat het door hem heen. Om hem heen staan leerlingen, de meester is ook in de buurt. “Hij is weg, naar het goddelijke,” zegt er een, “hij heeft het ultieme bereikt!”
Weken , maanden gaat het zo verder. De geest is één met het licht en het lichaam wordt steeds zwakker, steeds meer verstervend. Even wordt zijn geest weer in zijn lichaam getrokken als de noodzaak van drinken en voedsel te groot worden. Maar na wat eten en drinken in een halfbewuste staat gaat hij weer terug. Dan weer later, komen de dagen van de eindstrijd met zijn lichaam dat nog terug wil en weer wil eten en drinken. Maar hij is ver weg van zijn lichaam en blijft in het licht wat hij omvat terwijl het stervensproces doorzet.
De terugblik op zijn leven
Dan komt hij op zekere dag los van zijn lichaam en het zilveren koord de geest-lichaam connectie lost op. Maar, vreemd genoeg, is het licht ook weg. De kundalini-energie is opgehouden te stromen. “Hoe kan dat nu?” gaat er door hem heen, “ik was toch één met het goddelijke?” Hij krijgt een terugblik op zijn leven en ziet in een flits de voltooiing van zijn meditatieve activiteiten en diepgaande ervaringen met het licht van het goddelijke. Maar dan schrikt hij, hij voelt ook het gemis van het aardse leven wat hij veronachtzaamd heeft. Het leuke meisje waar hij niet mee getrouwd is, de kinderen die hij niet gekregen heeft, de volheid van het aardse leven dat hij gemist heeft. Dan dringt het tot hem door dat één worden met het licht van het goddelijke, het eeuwige, niet het eindpunt is, maar het begin van de uitdaging om dat licht te leven. In alle aspecten van het aardse leven dat licht bewust door te laten stralen in alles wat hij doet, denkt, voelt in al zijn handelingen en dat is geen kleine opgave.
Hij beseft dat er nog levens voor hem liggen om dat te realiseren. In gedachten flitsen nog beelden langs van zijn leermeester ‘het zij zo!’ hoort hij. Kleuren flitsen langs. Halfbewust blijft hij een verbinding voelen met zijn fysieke lichaam, dat hij voortijdig heeft verlaten. Later, veel later volgt de spirituele slaap waarin de ervaringen van dit leven verwerkt worden. En eens zal hij weer worden aangetrokken door twee mensen, een man en een vrouw voor een nieuwe incarnatie.
Healing op het vorige leven
Als aura-reader heb ik een healing op de (vastzittende) energie van dit vorige leven gegeven en laat daarbij deze ziel in connectie met de zielen van anderen uit dat leven, communiceren. Maar ook met zijn persoonlijkheid en met de geestelijke aarde. Veel energetische lading die vastzit, lost op, langzaam bevrijdt hij zich daardoor van de gedachten en overtuigingen van dat leven.
Naschrift
Dit verslag is een voorbeeld van een spirituele weg naar een vorm van verlichting. Dit is zeker niet de enige mogelijkheid. Zo is bekend van de bekende Indiase mysticus uit de negentiende eeuw, Ramakrishna, dat hij verschillende wegen van verlichting onderzocht heeft en daadwerkelijk meegemaakt. Dat waren niet alleen hindoeïstische wegen maar ook een islamitische en een christelijke. Elders in dit blog is ook het verslag te vinden van een vorig leven van een readee waar de ontwikkeling van hogere spirituele vermogens plaatsvond in een ‘astrale klas’.
Over de gebruikte technieken is meer te vinden in ‘Je Inerlijke Zelf’, spirituele oefeningen met kundalini-energie (aansluitend op ‘Ontdekkingsreis Innerlijk Licht’: De basis). De uitgave van dit boek is gepland in de loop van 2019.
► Naar vorig blogbericht: Doop in de rivier de Jordaan en 40 dagen in de woestijn (aura-reading).